Francis Rossi (STATUS QUO) - 29/5/1949
Blaze Bayley (BLAZE) - 29/5/1963
Sven Pipien (THE BLACK CROWES) - 30/5/1967
Steve West (DANGER DANGER) - 30/5/1965
John Bonham (LED ZEPPELIN) - 31/5/1948 - R.I.P.
Scotti Hill (SKID ROW) - 31/5/1964
Κυριακή 31 Μαΐου 2009
Σάββατο 30 Μαΐου 2009
Πανιώνιος Κόσμος τεύχος 22
Ο Κωνσταντίνος Τσακίρης μιλάει αποκλειστικά στον "Πανιώνιο Κόσμο" που κυκλοφορεί το Σάββατο 30 Μαίου για τον Αλβαρο Ρεκόμπα και τον Ακη Μάκο. Επίσης η πρώτη συνέντευξη του Γιάννη Σιμώση, αλλά και η άποψη του διεθνή Κροάτη επιθετικού Μπόσκο Μπάλαμπαν για τον Ντάριο Σμόγιε και το ενδεχόμενο μεταγραφής του στον ΙΣΤΟΡΙΚΟ. Επίσης διαβάστε την κατάθεση ψυχής του Δημήτρη Ναλιτζή και την συνέχεια της ιστορικής αναδρομής για τον Πανιώνιο της δεκαετίας 1930-'40 από τον Πέτρο Λινάρδο. Και όπως κάθε εβδομάδα "Κυανέρυθρος Πλανήτης", ρεπορτάζ από τα ερασιτεχνικά τμήματα του συλλόγου και αρθρογραφία από τους: Κ. Αλεξόπουλο, Μ. Λαδόπουλο, Γ. Αρκουλή, Π. Κατσούλα, Μ. Διόγο, Majorball.
Metal City on air...
Metal City Radio Show Live every Saturday from 12:00 to 14:00 Greek Local Time (UTC/GMT +2 hours)
http://listen.musicheaven.gr
http://metalcity.listen2myradio.com
ΥΓ Κλείσαμε τα 19 χρόνια "on air" και συνεχίζουμε....
Παρασκευή 29 Μαΐου 2009
Αξέχαστη βραδυά...
Όσοι κατευθυνθήκαν χθες βράδυ στο ΟΑΚΑ ανυποψίαστοι για το τι πρόκειται να αντικρύσουν, είναι σίγουρο ότι ακόμα δεν έχουν χάσει από το πρόσωπο τους το έκπληκτο ύφος που απέκτησαν. Όσοι πάλι ήξεραν και περίμεναν ανυπόμονα αυτή τη στιγμή, σίγουρα θα έχουν ξυπνήσει σήμερα με ένα τεράστιο χαμόγελο. Γιατί το πάρτυ στο οποίο μας έκαναν την τιμή να μας καλέσουν οι AC/DC θα μας μείνει αξέχαστο.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο κόσμος που θα γέμιζε αργότερα το ΟΑΚΑ είχε αρχίσει να μαζεύεται από νωρίς. Το πρώτο σημείο που όλοι έτρεξαν δεν ήταν άλλο από το stand με το merchandise της μπάντας ενώ ανάρπαστα είχαν γίνει από πολύ νωρίς το κόκκινα κερατάκια που αναβόσβηναν ολόκληρο το βράδυ.
Η προσμονή ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων από την στιγμή που αντίκρισαν την τεραστία σκηνή που όμοια της δεν έχει στηθεί ξανά στην Ελλάδα. Το ρολόι έδειχνε 20.15 όταν έκαναν την εμφάνιση τους στην σκηνή οι The Answer. Αγνό ιρλανδέζικο rock n roll από την μπάντα που έδωσε μεγαλύτερη βάση στο τελευταίο της άλμπουμ Everyday Demons. Η υποδοχή που τους επεφύλαξε ο κόσμος ήταν αρκετά θερμή αλλά όλοι είχαν πάει στο ΟΑΚΑ για τους μεγάλους Αυστραλούς.
Ώρα 21.30. Τα φώτα σβήνουν και από την τεράστια οθόνη προβάλλεται το εισαγωγικό βιντεάκι της συναυλίας που δείχνει το angus σε cartoon σε ρόλο μηχανοδηγού. Το τρένο καταλήγει στη σκηνή του ΟΑΚΑ με την οθόνη να ανοίγει στα δύο. Από εκεί και πέρα το πάρτυ ξεκινάει, με την μπάντα να αλωνίζει ολόκληρη την σκηνή και για τις επόμενες δυο ώρες να μην σταματάει ούτε λεπτό.
Πέντε τραγούδια από το νέο άλμπουμ μας παρέδωσαν οι αυστραλοί ενώ το υπόλοιπο setlist δεν ήταν τίποτα λιγότερο από ένα best off βγαλμένο από τα πιο ωραία όνειρα του κάθε οπαδού της μπάντας. Η τεράστια καμπάνα έδωσε το παρών στο Hells Bells, η φουσκωτή Rossie καβάλησε το τρένο όπως μόνο αυτή ξέρει, ενώ τα πλάνα του σκηνοθέτη από τις κοπέλες στο κοινό οδήγησαν τον κόσμο σε παραλήρημα.
Highlight το 20λεπτο Let there be rock με τον Angus να αλωνίζει το γήπεδο πάνω στη ραμπά και να καταλήγει στο κέντρο του γηπέδου στην ειδικά διαμορφωμένη σκηνή.
Φινάλε με τα Highway to hell και τα κανόνια του For Those about to Rock και το μεγαλύτερο rock n roll πάρτυ που στήθηκε ποτέ στην Ελλάδα είχε πάρει τέλος.
Και είναι κάτι τέτοιες στιγμές που λες ότι αν δεν ήσουν εκεί θα το μετάνιωνες σε ολόκληρη τη ζωή σου.
For those about to rock… We salute you!
Set list
01. Rock N' Roll Train
02. Hell Ain't A Bad Place To Be
03. Back In Black
04. Big Jack
05. Dirty Deeds Done Dirt Cheap
06. Shot Down In Flames
07. Thunderstruck
08. Black Ice
09. The Jack
10. Hells Bells
11. Shoot To Thrill
12. War Machine
13. Dog Eat Dog
14. Anything Goes
15. You Shook Me All Night Long
16. T.N.T.
17. Whole Lotta Rosie
18. Let There Be Rock
19. Highway To Hell
20. For Those About To Rock (We Salute You)
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο κόσμος που θα γέμιζε αργότερα το ΟΑΚΑ είχε αρχίσει να μαζεύεται από νωρίς. Το πρώτο σημείο που όλοι έτρεξαν δεν ήταν άλλο από το stand με το merchandise της μπάντας ενώ ανάρπαστα είχαν γίνει από πολύ νωρίς το κόκκινα κερατάκια που αναβόσβηναν ολόκληρο το βράδυ.
Η προσμονή ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων από την στιγμή που αντίκρισαν την τεραστία σκηνή που όμοια της δεν έχει στηθεί ξανά στην Ελλάδα. Το ρολόι έδειχνε 20.15 όταν έκαναν την εμφάνιση τους στην σκηνή οι The Answer. Αγνό ιρλανδέζικο rock n roll από την μπάντα που έδωσε μεγαλύτερη βάση στο τελευταίο της άλμπουμ Everyday Demons. Η υποδοχή που τους επεφύλαξε ο κόσμος ήταν αρκετά θερμή αλλά όλοι είχαν πάει στο ΟΑΚΑ για τους μεγάλους Αυστραλούς.
Ώρα 21.30. Τα φώτα σβήνουν και από την τεράστια οθόνη προβάλλεται το εισαγωγικό βιντεάκι της συναυλίας που δείχνει το angus σε cartoon σε ρόλο μηχανοδηγού. Το τρένο καταλήγει στη σκηνή του ΟΑΚΑ με την οθόνη να ανοίγει στα δύο. Από εκεί και πέρα το πάρτυ ξεκινάει, με την μπάντα να αλωνίζει ολόκληρη την σκηνή και για τις επόμενες δυο ώρες να μην σταματάει ούτε λεπτό.
Πέντε τραγούδια από το νέο άλμπουμ μας παρέδωσαν οι αυστραλοί ενώ το υπόλοιπο setlist δεν ήταν τίποτα λιγότερο από ένα best off βγαλμένο από τα πιο ωραία όνειρα του κάθε οπαδού της μπάντας. Η τεράστια καμπάνα έδωσε το παρών στο Hells Bells, η φουσκωτή Rossie καβάλησε το τρένο όπως μόνο αυτή ξέρει, ενώ τα πλάνα του σκηνοθέτη από τις κοπέλες στο κοινό οδήγησαν τον κόσμο σε παραλήρημα.
Highlight το 20λεπτο Let there be rock με τον Angus να αλωνίζει το γήπεδο πάνω στη ραμπά και να καταλήγει στο κέντρο του γηπέδου στην ειδικά διαμορφωμένη σκηνή.
Φινάλε με τα Highway to hell και τα κανόνια του For Those about to Rock και το μεγαλύτερο rock n roll πάρτυ που στήθηκε ποτέ στην Ελλάδα είχε πάρει τέλος.
Και είναι κάτι τέτοιες στιγμές που λες ότι αν δεν ήσουν εκεί θα το μετάνιωνες σε ολόκληρη τη ζωή σου.
For those about to rock… We salute you!
Set list
01. Rock N' Roll Train
02. Hell Ain't A Bad Place To Be
03. Back In Black
04. Big Jack
05. Dirty Deeds Done Dirt Cheap
06. Shot Down In Flames
07. Thunderstruck
08. Black Ice
09. The Jack
10. Hells Bells
11. Shoot To Thrill
12. War Machine
13. Dog Eat Dog
14. Anything Goes
15. You Shook Me All Night Long
16. T.N.T.
17. Whole Lotta Rosie
18. Let There Be Rock
19. Highway To Hell
20. For Those About To Rock (We Salute You)
Πέμπτη 28 Μαΐου 2009
AC/DC
Οι AC/DC είναι ένα hard rock γκρουπ (αν και οι ίδιοι λένε πως παίζουν Rock n Roll) που δημιουργήθηκαν στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας το 1973 από τα αδέρφια Angus και Malcolm Young. Θεωρούνται από τους πρωτοπόρους της hard rock μουσικής μαζί με τους Black Sabbath, Deep Purple, Led Zeppelin, Thin Lizzy και άλλους.
Aπό το πρώτο τους άλμπουμ το High Voltage το 1975,η πορεία τους στον χώρο της hard rock μουσικής είναι ανοδική με αποκορύφωμα τo άλμπουμ Back in Black το 1980. Έκτοτε είχαν αρκετά "σκαμπανεβάσματα". Επανήλθαν στα top το 1990 με το άλμπουμ The Razors Edge ενώ αναμένεται τεράστια επιτυχία και για το τελευταίο τους άλμπουμ το Black Ice.
Σημείο αναφοράς πάντως όλα αυτά τα χρόνια είναι οι συναυλίες τους. Από τον Angus Young που τρέχει ασταμάτητα στην σκηνή ως την τεράστια φουσκωτή "Rossie",και από τα κανόνια του "For Those About To Rock" ως την καμπάνα του "Hells Bell" οι AC/DC έχουν να επιδείξουν στους φίλους της rock μουσικής ένα απίστευτο θέαμα. Οι AC/DC μετά από απουσία 5 χρόνων(η τελευταία τους συναυλία ήταν στις 21 Οκτωβρίου 2003 στο Λονδίνο) στις 28 Οκτωβρίου 2008 ξεκίνησαν περιοδεία σε όλο τον κόσμο για την προώθηση του νεου τους άλμπουμ η οποία θα ξεκίνησει στις 23 Οκτωβρίου του 2008 από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ευρωπαϊκή περίοδεια ξεκίνησε στις 18 Φεβρουαρίου στο Oslo και πιθανότατα τελειώνει στις 30 Ιουνίου στην Γλασκώβη. Μετά θα επιστρέψουν στις Η.Π.Α για άλλες 15 συναυλίες ενώ το 2010 θα τους βρει να επιστρέφουν στην γενέτειρα τους Αυστραλία όπου θα δώσουν κι εκεί 5 συναυλίες. Ήδη τα εισιτήρια στις περισσότερες πόλεις είναι sold out.
Οι AC/DC στις 28 Μαίου 2009 θα βρεθούν για πρώτη και μοναδική φορά στην Ελλάδα. Η συναυλία τους θα γίνει αύριο στο Ολυμπιακό Στάδιο-"Σπύρος Λούης" του Αμαρουσίου.
Όνομα
Το όνομα τους σημαίνει εναλλασόμενο ρεύμα και συνεχές ρεύμα(Alternating Current/Direct Current). Το εμπνεύστηκε η αδερφή τους Margaret από την ετικέτα της ραπτομηχανής της. Παρόλο που διάφορες θρησκευτικές οργανώσεις κατά καιρούς έδιναν άλλες ερμηνείες στην ονομασία τους όπως "Anti-Christ/Devil's Child" και τους θεωρούσαν σατανιστές, το συγκρότημα πάντα τις διέψευδε.
Ο Malcolm Young ανέφερε πως έμαθαν από έναν οδηγό ταξί μια διαφορετική ερμηνεία του ονόματός τους, όταν εκείνος αναρωτήθηκε αν τα μέλη του γκρουπ είναι ομοφυλόφιλοι, εξηγώντας πως AC/DC σημαίνει επίσης αμφισεξουαλικότητα σε κάποιες χώρες. Στην αρχή σκέφτηκαν να αλλάξουν το όνομά τους, αλλά στη συνέχεια αποφάσισαν πως θα ήταν καλύτερο να το αφήσουν ως είχε και να διαπιστώσουν αν ο κόσμος θα τους μάθαινε μέσω της μουσικής τους.
Ιστορία
Το 1963 οι William και Margaret Young αποφασίσανε να μεταναστεύσουν από την Γλασκώβη της Σκωτίας στην Αυστραλία παίρνοντας μαζί τους τα 4 από τα 5 παιδιά τους. Τους George,Margaret,Malcolm και Angus.(Πίσω έμεινε μόνο ο μεγάλος τους γιος Alex). Φίλοι της μουσικής οι Alex και George ήταν η αιτία που οι μικρότεροι Malcolm και Angus επηρεάστηκαν και θέλησαν να ακολουθήσουν τα βήματα τους.
Ο Alex ήταν μπασίστας στο γκρουπ Grapefruit ενώ ο George έπαιζε ρυθμική κιθάρα στους Easybeats. Ο δεύτερος μάλιστα ήταν η αφορμή να ασχοληθούνε με το Rock n Roll όταν το συγκρότημα του,την άνοιξη του 1967,έφτασε την 1η θέση του Αυστραλιανού Top και 16η του Αμερικάνικου με το τραγούδι Friday On My Mind.
Το ξεκίνημα
Τα αδέρφια Malcolm και Angus Young μετά την επιτυχία του αδερφού τους αποφασίσανε να παρατήσουν το σχολείο και να ασχοληθούνε με την μουσική. Ο Malcolm ξεκίνησε να παίζει με τους The Velvet Underground (καμία σχέση με τους γνωστούς Velvet Underground), ενώ ο Angus στους Kentuckee.
Τον Νοέμβριο του 1973 ο 20χρονος Malcolm πρότεινε στον 18χρονο αδερφό του Angus να τον ακολουθήσει ως βασικός κιθαρίστας το γκρουπ που έφτιαχνε και που αποτελούνταν από τους Dave Evans στα φωνητικά, Colin Burgess στα ντράμς και Larry Van Kriedt στο μπάσο. Τον επόμενο μήνα παίξανε σε κοινό στην περιοχή Chequers του Σίδνευ και μάλιστα την παραμονή πρωτοχρονιάς. Έπαιξαν κομμάτια του Chuck Berry (από τον οποίο επιρρεάστηκαν περισσότερο), των Beatles, Rolling Stones, Free και δυο δικά τους. Αυτή ήταν η πρώτη εμφάνιση των AC/DC.
Το πρώτο τους βήμα στην δισκογραφία έγινε με την βοήθεια του αδερφού τους George Young και του φίλου του Harry Vanda που μετά την διάλυση των Easybeats έστησαν την δισκογραφική εταιρία Albert Productions και αποφασίσανε να ηχογραφήσουν τους AC/DC. Το πρώτο single είναι γεγονός και περιέχει τα κομμάτια Can I Sit Next To You και Rockin’ In The Parlour.
Ηχογραφήθηκε τον Φεβρουάριο του 1974 αλλά κυκλοφόρησε στις 22 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς ενώ μερικές μέρες αργότερα κυκλοφόρησε και το video clip του Can I Sit Next To You. Η καθυστέρηση οφείλεται στο γεγονός, ότι αλλάξανε πολλοί μπασίστες και ντράμερ όλο αυτό το διάστημα. Η μεγάλη αλλαγή έγινε όμως στην θέση του τραγουδιστή ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του single. Οι αδερφοί Young απέλυσαν τον Dave Evans λόγω του γεγονότος ότι χρησιμοποιούσε makeup, φορούσε πολύχρωμα κασκόλ και ψηλοτάκουνες μπότες και γενικά το στυλ του είχε επιρροές από glam rock και όχι rock n roll.
Bon Scott
H αναζήτηση νέου τραγουδιστή δεν κράτησε καιρό. Πριν ακόμη φύγει ο Evans οι αδερφοί Young είχαν δοκιμάσει τον μέχρι πρότινος οδηγό τους, τον Ronald Belford Scott.
Ο Σκωτσέζικης καταγωγής Bon Scott βρέθηκε στην Αυστραλία μετανάστης με την οικογένεια του το 1952. Έχοντας εμπειρία από τα γκρουπ The Spectors, The Valentines και τους Fraternity δεν δυσκολεύτηκε να πείσει για της φωνητικές του ικανότητες τους αδερφούς Young. Και ήταν ότι ακριβώς έψαχναν. Είχε ουρλιαχτό, μελωδία, συναίσθημα και αυτό που εντυπωσίαζε περισσότερο ήταν η παρουσία του στην σκηνή.
Έτσι, τον Σεπτέμβριο του 1974 ο 26χρονος Bon Scott γίνεται επίσημα ο νέος τραγουδιστής των AC/DC και εμφανίζεται πρώτη φορά μερικές μέρες αργότερα στο Brighton-Le-Sands Masonic Hall του Σίδνεϋ.
Πρώτα άλμπουμ,πρώτες επιτυχίες
Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς οι AC/DC δουλεύουν στο πρώτο τους άλμπουμ. Στις ηχογραφήσεις βοήθησε ο George Young παίζοντας μπάσο, ενώ στα κομμάτια έπαιξαν επίσης 3 διαφορετικοί ντράμερ!Οι ηχογραφήσεις κράτησαν μόλις 10 μέρες.
Αποφάσισαν όμως πριν βγει στην κυκλοφορία το άλμπουμ να έχουν έναν μόνιμο ντράμερ. Έτσι προσελήφθη ο Αυστραλός Phil Rudd με θητεία στους Buster Brown.
Στις 17 Φεβρουαρίου του 1975 κυκλοφορεί σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία το πρώτο άλμπουμ των AC/DC, το High Voltage. Στις 3 Μαρτίου κυκλοφόρησαν single που περιείχε τα Love Song και Baby Please Don’t Go, το οποίο παρόλο που είναι διασκευή του Big Joe Williams έφτασε στο Top-10 των Αυστραλιανών charts, ενώ τον ίδιο μήνα προσέλαβαν τον μπασίστα Mark Evans. Τον Ιούνιο το High Voltage έχει γίνει χρυσό στην Αυστραλία.
Ένα μήνα αργότερα οι AC/DC μπαίνουν στο στούντιο για την ηχογράφηση του δεύτερου άλμπουμ τους πάλι με παραγωγούς τους George Young και Harry Vanda. To Τ.Ν.Τ. κυκλοφορεί τον Δεκέμβριο του 1975 και παράλληλα οι AC/DC υπογράφουν συμβόλαιο με την Atlantic Records, ενώ μέχρι τα τέλη του χρόνου το High Voltage έχει γίνει τρεις φορές χρυσό και οι AC/DC χαρακτηρίζονται ως το κορυφαίο γκρουπ της Αυστραλίας.
Η επιτυχία συνεχίζεται αμείωτα κι έτσι ο Ιανουάριος του 1976 βρίσκει τους AC/DC και πάλι στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το επόμενο τους άλμπουμ. Τον Φεβρουάριο το Τ.Ν.Τ. είναι Νο.2 στα charts της Αυστραλίας και τον Μάρτιο έχει γίνει τρεις φορές χρυσό.
Τον Απρίλιο το συγκρότημα πηγαίνει στο Λονδίνο για μερικές εμφανίσεις, αλλά τελικά παραμένουν λόγω της τεράστιας επιτυχίας τους. Έτσι μια νέα έκδοση του High Voltage κυκλοφορεί και στην Αγγλία, όπου περιέχει κομμάτια και από το T.N.T. τον Μάιο του 1975.
Το καλοκαίρι βρίσκει το συγκρότημα σε συναυλίες στην Ευρώπη και τον Σεπτέμβριο κυκλοφορεί το τρίτο τους άλμπουμ από την Albert μόνο στην Αυστραλία. Ο τίτλος του είναι Dirty Deeds Done Dirt Cheap, ενώ η Ευρωπαϊκή έκδοση του High Voltage κυκλοφορεί πια και στις Η.Π.Α.
Τον Νοέμβριο το Dirty Deeds Done Dirt Cheap κυκλοφορεί και στην Μεγάλη Βρετανία, αλλά απορρίπτεται από τις Η.Π.Α. Εκεί θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο του 1981.
Τον Ιανουάριο του 1977 οι AC/DC ηχογραφούν για τελευταία φορά με την Albert μέχρι το 2001(Κυκλοφόρησαν στην Αυστραλία άλλη μια έκδοση του Stiff Upper Lip, που περιείχε και μερικά live κομμάτια της περιοδείας). Στις 21 Μαρτίου στην Αυστραλία και στις 23 Ιουνίου στις Η.Π.Α. κυκλοφορεί το Let There Be Rock.
Τον Μάρτιο του 1977 μετά από διαμάχες με τον Angus Young απολύεται ο μπασίστας Mark Evans και την θέση του παίρνει ο Άγγλος Cliff Williams, ο οποίος είχε ιδρύσει τους Home και είχε παίξει και με τους Bandit. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς το συγκρότημα παίζει για πρώτη φορά στην Νέα Υόρκη.
Με παραγωγούς τους George Young και Harry Vanda τον Φεβρουάριο του 1978 ηχογραφούνε το Powerage, το οποίο βγαίνει στην κυκλοφορία τον ερχόμενο Μάιο. Στις 30 Απριλίου, όμως, έγιναν και οι ηχογραφήσεις για το πρώτο live άλμπουμ τους, το If You Want Blood (You Got It), στο Apollo Theatre της Γλασκώβης το οποίο κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς.
Οι AC/DC όλο αυτό το διάστημα έχουν παίξει με τους Black Sabbath, REO Speedwagon, Kiss, Styx, Aerosmith, Blue Oyster Cult, Cheap Trick, Alice Cooper, Foreigner, Van Halen, Ted Nugent, UFO, Thin Lizzy κ.α. ενώ όλα δείχνουν πως η κατάκτηση της κορυφής δεν είναι μακριά...
Οι 4 πρώτοι μήνες του 1979 βρίσκουν τους AC/DC να δουλεύουν πάνω στο έκτο στούντιο άλμπουμ τους. Ο τίτλος στην αρχή δεν άρεσε στην δισκογραφική εταιρία, αλλά οι αδερφοί Young αποφάσισαν πως η ονομασία του δίσκου δεν θα άλλαζε. Έτσι, στα τέλη του Ιουλίου, το Highway To Hell(Λεωφόρος προς την κόλαση) κυκλοφορεί σε ολόκληρο τον κόσμο και ήδη στις αρχές του Αυγούστου είναι μέσα στα Τop-20 σε Μεγάλη Βρετανία και Η.Π.Α., ενώ οι πωλήσεις του άλμπουμ μέχρι τον Οκτώβριο του 1979 μόνο στις Η.Π.Α έχουν φτάσει στα 500.000 αντίτυπα.
Ο τίτλος του άλμπουμ, το εξώφυλλο του και τα "κέρατα" του Angus στις συναυλίες έδωσαν το έναυσμα σε διάφορους να πιστεύουν πως οι AC/DC είναι σατανιστές. Το συγκρότημα παρέπεμψε τους επικριτές τους στους στίχους του ομώνυμου κομματιού λέγοντας πως δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα δίσκο αφιέρωμα στις συνεχόμενες συναυλίες και στον σκληρό δρόμο της επιτυχίας μέχρι την κατάκτηση της κορυφής...
Ο θάνατος του "αδερφού"
Το συγκρότημα AC/DC ήταν πάντα υπόθεση οικογενειακή. Όμως, το κοινό στοιχείο της μετανάστευσης από την Σκωτία στην Αυστραλία για τους αδερφούς Young και του Bon Scott ήταν κάτι που τους είχε δέσει σαν αδέρφια.
Έτσι, το πρωινό της Τρίτης της 19ης Φεβρουαρίου 1980, η είδηση του θανάτου του Bon Scott έπεσε σαν κεραυνός στο συγκρότημα. Ο Angus ήταν ο πρώτος που το έμαθε και ενημέρωσε και τα υπόλοιπα μέλη.
Ο Bon το προηγούμενο βράδυ είχε βγει με έναν φίλο του να πιει μερικά ποτά στο κέντρο του Λονδίνου. Κάτι, που ήταν απολύτως φυσιολογικό για έναν rocker που βρίσκεται στο απόγειο της δόξας του. Άλλωστε ο Bon πάντα έπινε κάτι παραπάνω, αλλά χωρίς ποτέ να ξεφεύγει. Ο φίλος του στην αρχή τον οδήγησε στο σπίτι, αλλά επειδή ο Bon δεν σηκωνόταν, πήγε στο δικό του και τον άφησε να κοιμηθεί στο αυτοκίνητο. Το πρωί που σηκώθηκε είδε τον Bon να πνίγεται στον ίδιο του τον εμετό, λόγω της στάσης, που είχε το κεφάλι του. Λίγο πριν φτάσει στο νοσοκομείο Kings o Bon Scott ξεψύχησε... Ήταν μόλις 33 χρονών...
Η κατάκτηση της κορυφής
Πριν τον θάνατο του Bon Scott οι αδερφοί Young δούλευαν στο επόμενο άλμπουμ τους. Το μόνο, που έλειπε ήταν τα φωνητικά. Μετά το τραγικό συμβάν σταμάτησαν τα πάντα και φρόντισαν να βρίσκονται κοντά στην οικογένεια του Bon.
Σκεφτόταν να συνεχίσουν, αλλά δεν είχαν το κουράγιο. Όμως, οι γονείς του Bon ήταν αυτοί, που τους ενθάρρυναν, ώστε το συγκρότημα να μην διαλυθεί. Άλλωστε και ο ίδιος ο Bon δεν θα το ήθελε να συμβεί με αυτό τον τρόπο...
Έτσι, με την ευλογία των γονιών του Bon, ξεκίνησαν την αναζήτηση του επόμενου τραγουδιστή τους. Ο παραγωγός τους Mutt Lange είχε αναφέρει το όνομα του Brian Johnson από τους Geordie. Επίσης ένας fan του συγκροτήματος από το Κλίβελαντ είχε στείλει γράμμα στους AC/DC και τους πρότεινε να ακούσουν τον Johnson γράφοντας τους πως είναι ο κατάλληλος. Έτσι αποφασίσανε να τον δοκιμάσουν.
Στην ακρόαση ο Johnson ζήτησε να τραγουδήσει το Nutbush City Limits της Tina Turner και οι αδερφοί Young το δικό τους Whole Lotta Rosie. Στις 8 Απριλίου 1980, συμπληρώθηκαν 50 μέρες από τον θάνατο του Bon Scott και οι AC/DC ανακοινώνουν τον Brian Johnson ως νέο τους τραγουδιστή.
Μια απόφαση, που εξέπληξε, όμως, τους φίλους των AC/DC, ήταν να ηχογραφήσουν το επόμενό τους άλμπουμ στις Μπαχάμες. Έτσι στα μέσα Απριλίου το συγκρότημα μετακόμισε στην πόλη Nassau και στα Compass Point Studios ξεκίνησαν να δουλεύουν για το έβδομο άλμπουμ τους.
Το ίδιο το συγκρότημα δικαιολόγησε αυτή την απόφαση με το ότι ήθελαν να είναι όλοι μαζί και να δουλεύουν όλοι μαζί, να μην επηρεάζονται από εξωτερικούς παράγοντες και να μπορεί και ο ίδιος ο Johnson να προσαρμοστεί πιο γρήγορα. Και γι’ αυτό, όταν τελείωσαν οι ηχογραφήσεις, πριν κυκλοφορήσουν το άλμπουμ έκαναν μια συναυλία ντεμπούτο για τον Brian στο Βέλγιο.
Στα μέσα Ιούλιου του 1980 το συγκρότημα ξεκινάει περιοδεία σε Η.Π.Α. και Καναδά για την προώθηση του νέου τους άλμπουμ, το οποίο θα έχει κυκλοφορήσει σε ολόκληρο τον κόσμο μέχρι τα μέσα Αυγούστου.
Ο τίτλος του είναι Back In Black. Το μαύρο εξώφυλλο του είναι σημάδι πένθους για τον αδικοχαμένο Bon Scott, ενώ το τραγούδι "Have A Drink On Me" είναι αφιερωμένο στον μέχρι πρόσφατα τραγουδιστή του συγκροτήματος.
Μέχρι τον Νοέμβριο του 1980 το Back In Black είχε πουλήσει 10 εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι μάλιστα το Νο.2 άλμπουμ όλων των εποχών σε πωλήσεις με περισσότερα από 42 εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ είναι το Νο.1 σε πωλήσεις από συγκρότημα.
Μια άσχημη δεκαετία
Η μεγάλη επιτυχία του Back In Black οδήγησε και το επόμενο άλμπουμ του συγκροτήματος στην κορυφή. Το For Those About To Rock(We Salute You) ηχογραφήθηκε τον Ιούλιο του 1981 και κυκλοφόρησε στις 23 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι μάλιστα το πρώτο άλμπουμ των AC/DC που έφτασε στο Νο.1 των Αμερικάνικων charts, ενώ έφτασε στο Νο.3 στην Μεγάλη Βρετανία.
Σχεδόν ενάμιση χρόνο αργότερα το συγκρότημα επέστρεψε στις Μπαχάμες για να ηχογραφήσει το επόμενό τους άλμπουμ και μάλιστα με δική τους παραγωγή. Έχει τίτλο Flick OF The Switch και κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1983 σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό, που έκανε, όμως, εντύπωση ήταν ο διωγμός του ντράμερ Phil Rudd. Βέβαια, οι σχέσεις του με τον Malcolm ήταν τεταμένες και ήταν θέμα χρόνου η απόλυση του, όταν μάλιστα ο Phil, μην μπορώντας να ξεπεράσει τον χαμό του Bon Scott, είχε ξεπέσει σε διάφορες ουσίες.
Ο αντικαταστάτης του ήταν ο Άγγλος Simon Wright με θητεία στους Α ΙΙ Ζ.
Έτσι, φτάνουμε στον Οκτώβριο του 1984, που το συγκρότημα ξεκινάει και πάλι ηχογραφήσεις, αλλά παράλληλα κυκλοφορεί και ένα μίνι άλμπουμ με 5 τραγούδια, που είχαν ηχογραφήσει την περίοδο 1974-1976 και έχει τίτλο ’74 Jailbreak. 28 Ιουνίου κυκλοφορεί το δεύτερο –και τελευταίο- άλμπουμ με παραγωγούς τα μέλη του συγκροτήματος. Το Fly On The Wall για πολλούς θεωρείται το χειρότερο άλμπουμ τους μέχρι σήμερα...
Και δυστυχώς και η συνέχεια δεν είναι καλύτερη.
Nightstalker
Τον Μάρτιο του 1985 είχε ξεκινήσει μια σειρά δολοφονιών στο Λος Άντζελες των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία σταμάτησε μερικούς μήνες αργότερα με την σύλληψη του δράστη. Σε μια από τις δεκαέξι δολοφονίες στον τόπο του εγκλήματος βρέθηκε ένα καπέλο που είχε πάνω του ραμμένο το λογότυπο του συγκροτήματος. Ο υπεύθυνος της υπόθεσης είχε την ιδέα να δημοσιεύσει το καπέλο πιστεύοντας, πως θα βοηθούσε στην σύλληψη του δολοφόνου, αν εμφανιζόταν μάρτυρας, ο οποίος θα γνώριζε κάποιον με συνήθεια να φοράει καπέλο AC/DC...
Αυτό, που βοήθησε τελικά, ήταν να δώσουν υλικό στους δημοσιογράφους, ώστε να γεμίσουν τις σελίδες των εφημερίδων τους. Αρχίσανε διάφορες συγκρίσεις σε εξώφυλλα και στίχους του συγκροτήματος με τον τρόπο, που ο Richard Ramirez διέπραττε τις δολοφονίες του, αλλά και τις πεντάλφες, που ζωγράφιζε στα σπίτια των θυμάτων του. Το χειρότερο ήταν, όμως, πως στην σύλληψη του ο Nightstalker ισχυρίστηκε, πως επηρεάστηκε από το τραγούδι Night Prowler των AC/DC. Το τραγούδι, βέβαια, αναφέρεται σε παιδικές "αταξίες", όπως το να επισκέπτεσαι αργά το βράδυ την φιλενάδα σου, όταν οι υπόλοιποι κοιμούνται...
Ήταν μάλιστα η περίοδος που οι δημοσιογράφοι παρερμήνευσαν το AC/DC και έγραψαν, πως σημαίνει Anti-Christ/Devil's Child. Και παρόλο που το συγκρότημα εξηγούσε την έμπνευση από την ραπτομηχανή της αδερφής τους, πάντα επέμεναν πως υπάρχει κάτι περισσότερο...
P.M.R.C.
Μετά την υπόθεση Nightstalker ήρθε άλλο ένα πρόβλημα να αναστατώσει στο συγκρότημα. Το 1985 ιδρύθηκε το P.M.R.C (Parents Music Resource Center) από συζύγους βουλευτών του Αμερικάνικου Κογκρέσου με σκοπό την καταπολέμηση των άσεμνων στίχων από τραγούδια της rock μουσικής. Το P.M.R.C. με πρόεδρο την Tipper Gore (σύζυγος του Al Gore) "κυνήγησε" με μανία τους AC/DC κατηγορώντας τους συνεχώς για το περιεχόμενο των στίχων τους. Ένα από τα κομμάτια, που έχουν στην λίστα τους είναι το Let Me Put My Love Ιnto You από το Back In Black.
Maximum Overdrive
Ένας από τους καλύτερους συγγραφείς και σκηνοθέτες ταινιών τρόμου και δηλωμένος θαυμαστής των AC/DC, ο Stephen King ζήτησε από το συγκρότημα τραγούδια για την μουσική υπόκρουση της ταινίας του Maximum Overdrive. Έτσι, τον Μάιο του 1986 κυκλοφόρησε το Who Made Who έχοντας 6 τραγούδια από παλιότερες δουλειές του γκρουπ και τρία καινούργια. Τα Who Made Who, D.T. και Chase the Ace.
Η αποχώρηση του Malcolm
Το μόνο θετικό όλα αυτά τα χρόνια για το συγκρότημα των AC/DC ήταν οι sold out συναυλίες τους. Αλλά τα προβλήματα δεν σταματάνε...
Τον Αύγουστο του 1987 το συγκρότημα ξαναμπαίνει στο στούντιο για να αρχίσει τις ηχογραφήσεις του επόμενου άλμπουμ, το οποίο κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 1988. Έχει τίτλο Blow Up Your Video.
Κατά την διάρκεια, όμως, της περιοδείας για την προώθηση του Blow Up Your Video ο Malcolm αποχώρησε από το συγκρότημα λόγω προβλημάτων αλκοολισμού. Την θέση του στις περιοδείες πήρε ο ανιψιός του Stevie Young, ενώ ο Malcolm ξεκίνησε την απεξάρτηση του από το αλκοόλ με την βοήθεια των ανωνύμων αλκοολικών.
Στο τέλος της περιοδείας αποχώρησε και ο ντράμερ Simon Wright για να συνεχίσει την καριέρα του στην μπάντα του Ronnie James Dio.
Και πάλι στην κορυφή
Με την επιστροφή του Malcolm το συγκρότημα άρχισε να δουλεύει στο επόμενο του άλμπουμ αφού πρώτα αντικατέστησε τον Wright στην θέση του ντράμερ με τον Chris Slade, ο οποίος είχε εμπειρία με γκρουπ όπως τους Uriah Heep, Gary Moore και άλλους.
Με παραγωγό τον Bruce Fairbairn και δουλεύοντας από τα τέλη του 1989 μέχρι τον Ιούνιο του 1990 οι AC/DC κατάφεραν να φτιάξουν ένα άλμπουμ αντάξιο της ιστορίας τους. Το The Razors Edge κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1990, και μέχρι τον Οκτώβριο μόνο στις Η.Π.Α. έχει πουλήσει 3 εκατομμύρια αντίτυπα και έχει φτάσει στο Νο.2 στα charts, ενώ έχει φτάσει στο Νο.4 και στην Μεγάλη Βρετανία.
Το γκρούπ έχει φτάσει πια τις 60 εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ μόνο το Back In Black και μόνο στις Η.Π.Α. έχει πουλήσει περισσότερα από 10 εκατομμύρια αντίτυπα.
Ο θάνατος ξαναχτυπά
Στις 18 Ιανουαρίου 1991 το πρόγραμμα της περιοδείας για την προώθηση του The Razors Edge έγραφε Utah/Salt Lake City. Μόλις οι πόρτες άνοιξαν 13.000 θεατές έτρεξαν μπροστά για να πιάσουν όσο το δυνατόν καλύτερες θέσεις. Το αποτέλεσμα ήταν τρία άτομα να ποδοπατηθούν και να πεθάνουν από ασφυξία.
Το συγκρότημα στην αρχή έμαθε το θάνατο ενός ατόμου. Ήταν έτοιμοι να σταματήσουν την συναυλία, αλλά οι υπεύθυνοι τους συμβούλεψαν να συνεχίσουν για να αποφύγουν τα χειρότερα. Στο τέλος της συναυλίας έμαθαν πως τα θύματα ήταν τρείς.
Το γεγονός αυτό μέχρι και σήμερα ο Malcolm δεν θέλει καν να το συζητήσει...
Junior
Οι AC/DC τον Οκτώβριο του 1992 κυκλοφορούνε το δεύτερο ζωντανό τους άλμπουμ, που έχει τον τίτλο Live και αρχές του 1993 έγιναν οι ηχογραφήσεις για το τραγούδι Big Gun, το οποίο περιέχεται στο soundtrack της ταινίας "Last Action Hero" και που πρωταγωνιστεί ο Arnold Schwarzenegger.
Το 1994 επιφυλάσσει κάτι ευχάριστο για τους φίλους του συγροτήματος. Οι αδερφοί Young ξεκινήσανε να δουλεύουν πάνω στο επόμενο άλμπουμ τους και κάλεσαν τον παλιό τους φίλο και πρώην ντράμερ του συγκροτήματος Phill Rudd να παίξει μερικά κομμάτια μαζί τους. Τελικά ο Chris Slade απολύεται και την θέση του παίρνει ο Rudd. Αυτή είναι και η τελευταία αλλαγή στο σχήμα του συγκροτήματος μέχρι και σήμερα.
Τον Οκτώβριο του 1994 το συγκρότημα άρχισε τις ηχογραφήσεις του επόμενου άλμπουμ του, αλλά θα κυκλοφορήσει σχεδόν ένα χρόνο αργότερα. Έχει τίτλο Ballbreaker.
Το προτελευταίο άλμπουμ των AC/DC έχει τίτλο Stiff Upper Lip. Οι ηχογραφήσεις έγιναν από τον Ιούλιο μέχρι τον Οκτώβριο του 1999 και το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2000. Το εξώφυλλο του άλμπουμ απεικονίζει ένα άγαλμα του Angus. Το γκρούπ αποφάσισε να φτιάξει ένα τεράστιο άγαλμα για τις ανάγκες της Stiff Upper Lip περιοδείας. Η ονομασία του αγάλματος είναι Junior.
Black Ice
Στις 20 Οκτωβρίου 2008 κυκλοφόρησε επίσημα το 15ο στούντιο άλμουμ των AC/DC με τίτλο Black Ice.Πρώτο single του άλμπουμ είναι το Rock 'n Roll Train που κυκλοφόρησε στις 28 Αυγούστου 2008.Το συγκρότημα μάλιστα έκανε διαγωνισμό για 150 φίλους του γκρουπ που θα συμμετείχαν στο video clip. Σύμφωνα με το επίσημο site των AC/DC ,το Black Ice στην πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του πούλησε πάνω από 780.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και είναι Νο1 σε πωλήσεις σε 29 χώρες. Επίσης σύμφωνα με το Billboard το Black Ice είναι Νο1 στο Top200,No1 στα πιο περιεκτικά άλμπουμ και Νο1 σε Top Rock,Top Pop και Top Internet άλμπουμ για την εβδομάδα μέχρι 8 Νοεμβρίου 2008. Την εβδομάδα 3 εως 9 Νοεμβρίου το Black Ice ήταν Νο1 σε πωλήσεις στην Ελλάδα και μάλιστα έγινε χρυσό.
Τα μέλη
Angus Young - σόλο κιθάρα
Malcolm Young - ρυθμική κιθάρα
Brian Johnson - τραγούδι
Phill Rudd - ντράμς
Cliff Williams - μπάσο
Δισκογραφία
1975 - High Voltage (Μόνο σε Αυστραλία)
1975 - Τ.Ν.Τ (Μόνο σε Αυστραλία)
1976 - High Voltage (Συνδιασμός των 2 πρώτων άλμπουμ για παγκόσμια κυκλοφορία)
1976 - Dirth Deeds Done Dirt Cheap (Μόνο σε Αυστραλία)
1976 - Dirth Deeds Done Dirt Cheap (Διαφορετική έκδοση για παγκόσμια κυκλοφορία)
1977 - Let There Be Rock (Μόνο σε Αυστραλία)
1977 - Let There Be Rock (Διαφορετική έκδοση για παγκόσμια κυκλοφορία)
1978 - Powerage
1978 - If You Want Blood (You Got It)
1979 - Highway To Hell
1980 - Back In Black
1981 - For Those About To Rock
1983 - Flick Of The Switch
1984 - '74 Jaibreak
1985 - Fly On The Wall
1986 - Who Made Who
1988 - Blow Up Your Video
1990 - The Razors Edge
1992 - Live (Υπάρχει και συλλεκτική έκδοση σε διπλό CD με περισσότερα κομμάτια)
1995 - Ballbreaker
1997 - Bonfire (Συλλογή αφιέρωμα στον Bon Scott που περιέχει τα Volts, Live From Atlantic Studios και Let There Be Rock: The Movie)
2000 - Stiff Upper Lip
2001 - Stiff Upper Lip:Tour Edition (Μόνο σε Αυστραλία)
2008 - Black Ice
http://el.wikipedia.org/wiki/AC/DC
Aπό το πρώτο τους άλμπουμ το High Voltage το 1975,η πορεία τους στον χώρο της hard rock μουσικής είναι ανοδική με αποκορύφωμα τo άλμπουμ Back in Black το 1980. Έκτοτε είχαν αρκετά "σκαμπανεβάσματα". Επανήλθαν στα top το 1990 με το άλμπουμ The Razors Edge ενώ αναμένεται τεράστια επιτυχία και για το τελευταίο τους άλμπουμ το Black Ice.
Σημείο αναφοράς πάντως όλα αυτά τα χρόνια είναι οι συναυλίες τους. Από τον Angus Young που τρέχει ασταμάτητα στην σκηνή ως την τεράστια φουσκωτή "Rossie",και από τα κανόνια του "For Those About To Rock" ως την καμπάνα του "Hells Bell" οι AC/DC έχουν να επιδείξουν στους φίλους της rock μουσικής ένα απίστευτο θέαμα. Οι AC/DC μετά από απουσία 5 χρόνων(η τελευταία τους συναυλία ήταν στις 21 Οκτωβρίου 2003 στο Λονδίνο) στις 28 Οκτωβρίου 2008 ξεκίνησαν περιοδεία σε όλο τον κόσμο για την προώθηση του νεου τους άλμπουμ η οποία θα ξεκίνησει στις 23 Οκτωβρίου του 2008 από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ευρωπαϊκή περίοδεια ξεκίνησε στις 18 Φεβρουαρίου στο Oslo και πιθανότατα τελειώνει στις 30 Ιουνίου στην Γλασκώβη. Μετά θα επιστρέψουν στις Η.Π.Α για άλλες 15 συναυλίες ενώ το 2010 θα τους βρει να επιστρέφουν στην γενέτειρα τους Αυστραλία όπου θα δώσουν κι εκεί 5 συναυλίες. Ήδη τα εισιτήρια στις περισσότερες πόλεις είναι sold out.
Οι AC/DC στις 28 Μαίου 2009 θα βρεθούν για πρώτη και μοναδική φορά στην Ελλάδα. Η συναυλία τους θα γίνει αύριο στο Ολυμπιακό Στάδιο-"Σπύρος Λούης" του Αμαρουσίου.
Όνομα
Το όνομα τους σημαίνει εναλλασόμενο ρεύμα και συνεχές ρεύμα(Alternating Current/Direct Current). Το εμπνεύστηκε η αδερφή τους Margaret από την ετικέτα της ραπτομηχανής της. Παρόλο που διάφορες θρησκευτικές οργανώσεις κατά καιρούς έδιναν άλλες ερμηνείες στην ονομασία τους όπως "Anti-Christ/Devil's Child" και τους θεωρούσαν σατανιστές, το συγκρότημα πάντα τις διέψευδε.
Ο Malcolm Young ανέφερε πως έμαθαν από έναν οδηγό ταξί μια διαφορετική ερμηνεία του ονόματός τους, όταν εκείνος αναρωτήθηκε αν τα μέλη του γκρουπ είναι ομοφυλόφιλοι, εξηγώντας πως AC/DC σημαίνει επίσης αμφισεξουαλικότητα σε κάποιες χώρες. Στην αρχή σκέφτηκαν να αλλάξουν το όνομά τους, αλλά στη συνέχεια αποφάσισαν πως θα ήταν καλύτερο να το αφήσουν ως είχε και να διαπιστώσουν αν ο κόσμος θα τους μάθαινε μέσω της μουσικής τους.
Ιστορία
Το 1963 οι William και Margaret Young αποφασίσανε να μεταναστεύσουν από την Γλασκώβη της Σκωτίας στην Αυστραλία παίρνοντας μαζί τους τα 4 από τα 5 παιδιά τους. Τους George,Margaret,Malcolm και Angus.(Πίσω έμεινε μόνο ο μεγάλος τους γιος Alex). Φίλοι της μουσικής οι Alex και George ήταν η αιτία που οι μικρότεροι Malcolm και Angus επηρεάστηκαν και θέλησαν να ακολουθήσουν τα βήματα τους.
Ο Alex ήταν μπασίστας στο γκρουπ Grapefruit ενώ ο George έπαιζε ρυθμική κιθάρα στους Easybeats. Ο δεύτερος μάλιστα ήταν η αφορμή να ασχοληθούνε με το Rock n Roll όταν το συγκρότημα του,την άνοιξη του 1967,έφτασε την 1η θέση του Αυστραλιανού Top και 16η του Αμερικάνικου με το τραγούδι Friday On My Mind.
Το ξεκίνημα
Τα αδέρφια Malcolm και Angus Young μετά την επιτυχία του αδερφού τους αποφασίσανε να παρατήσουν το σχολείο και να ασχοληθούνε με την μουσική. Ο Malcolm ξεκίνησε να παίζει με τους The Velvet Underground (καμία σχέση με τους γνωστούς Velvet Underground), ενώ ο Angus στους Kentuckee.
Τον Νοέμβριο του 1973 ο 20χρονος Malcolm πρότεινε στον 18χρονο αδερφό του Angus να τον ακολουθήσει ως βασικός κιθαρίστας το γκρουπ που έφτιαχνε και που αποτελούνταν από τους Dave Evans στα φωνητικά, Colin Burgess στα ντράμς και Larry Van Kriedt στο μπάσο. Τον επόμενο μήνα παίξανε σε κοινό στην περιοχή Chequers του Σίδνευ και μάλιστα την παραμονή πρωτοχρονιάς. Έπαιξαν κομμάτια του Chuck Berry (από τον οποίο επιρρεάστηκαν περισσότερο), των Beatles, Rolling Stones, Free και δυο δικά τους. Αυτή ήταν η πρώτη εμφάνιση των AC/DC.
Το πρώτο τους βήμα στην δισκογραφία έγινε με την βοήθεια του αδερφού τους George Young και του φίλου του Harry Vanda που μετά την διάλυση των Easybeats έστησαν την δισκογραφική εταιρία Albert Productions και αποφασίσανε να ηχογραφήσουν τους AC/DC. Το πρώτο single είναι γεγονός και περιέχει τα κομμάτια Can I Sit Next To You και Rockin’ In The Parlour.
Ηχογραφήθηκε τον Φεβρουάριο του 1974 αλλά κυκλοφόρησε στις 22 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς ενώ μερικές μέρες αργότερα κυκλοφόρησε και το video clip του Can I Sit Next To You. Η καθυστέρηση οφείλεται στο γεγονός, ότι αλλάξανε πολλοί μπασίστες και ντράμερ όλο αυτό το διάστημα. Η μεγάλη αλλαγή έγινε όμως στην θέση του τραγουδιστή ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του single. Οι αδερφοί Young απέλυσαν τον Dave Evans λόγω του γεγονότος ότι χρησιμοποιούσε makeup, φορούσε πολύχρωμα κασκόλ και ψηλοτάκουνες μπότες και γενικά το στυλ του είχε επιρροές από glam rock και όχι rock n roll.
Bon Scott
H αναζήτηση νέου τραγουδιστή δεν κράτησε καιρό. Πριν ακόμη φύγει ο Evans οι αδερφοί Young είχαν δοκιμάσει τον μέχρι πρότινος οδηγό τους, τον Ronald Belford Scott.
Ο Σκωτσέζικης καταγωγής Bon Scott βρέθηκε στην Αυστραλία μετανάστης με την οικογένεια του το 1952. Έχοντας εμπειρία από τα γκρουπ The Spectors, The Valentines και τους Fraternity δεν δυσκολεύτηκε να πείσει για της φωνητικές του ικανότητες τους αδερφούς Young. Και ήταν ότι ακριβώς έψαχναν. Είχε ουρλιαχτό, μελωδία, συναίσθημα και αυτό που εντυπωσίαζε περισσότερο ήταν η παρουσία του στην σκηνή.
Έτσι, τον Σεπτέμβριο του 1974 ο 26χρονος Bon Scott γίνεται επίσημα ο νέος τραγουδιστής των AC/DC και εμφανίζεται πρώτη φορά μερικές μέρες αργότερα στο Brighton-Le-Sands Masonic Hall του Σίδνεϋ.
Πρώτα άλμπουμ,πρώτες επιτυχίες
Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς οι AC/DC δουλεύουν στο πρώτο τους άλμπουμ. Στις ηχογραφήσεις βοήθησε ο George Young παίζοντας μπάσο, ενώ στα κομμάτια έπαιξαν επίσης 3 διαφορετικοί ντράμερ!Οι ηχογραφήσεις κράτησαν μόλις 10 μέρες.
Αποφάσισαν όμως πριν βγει στην κυκλοφορία το άλμπουμ να έχουν έναν μόνιμο ντράμερ. Έτσι προσελήφθη ο Αυστραλός Phil Rudd με θητεία στους Buster Brown.
Στις 17 Φεβρουαρίου του 1975 κυκλοφορεί σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία το πρώτο άλμπουμ των AC/DC, το High Voltage. Στις 3 Μαρτίου κυκλοφόρησαν single που περιείχε τα Love Song και Baby Please Don’t Go, το οποίο παρόλο που είναι διασκευή του Big Joe Williams έφτασε στο Top-10 των Αυστραλιανών charts, ενώ τον ίδιο μήνα προσέλαβαν τον μπασίστα Mark Evans. Τον Ιούνιο το High Voltage έχει γίνει χρυσό στην Αυστραλία.
Ένα μήνα αργότερα οι AC/DC μπαίνουν στο στούντιο για την ηχογράφηση του δεύτερου άλμπουμ τους πάλι με παραγωγούς τους George Young και Harry Vanda. To Τ.Ν.Τ. κυκλοφορεί τον Δεκέμβριο του 1975 και παράλληλα οι AC/DC υπογράφουν συμβόλαιο με την Atlantic Records, ενώ μέχρι τα τέλη του χρόνου το High Voltage έχει γίνει τρεις φορές χρυσό και οι AC/DC χαρακτηρίζονται ως το κορυφαίο γκρουπ της Αυστραλίας.
Η επιτυχία συνεχίζεται αμείωτα κι έτσι ο Ιανουάριος του 1976 βρίσκει τους AC/DC και πάλι στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το επόμενο τους άλμπουμ. Τον Φεβρουάριο το Τ.Ν.Τ. είναι Νο.2 στα charts της Αυστραλίας και τον Μάρτιο έχει γίνει τρεις φορές χρυσό.
Τον Απρίλιο το συγκρότημα πηγαίνει στο Λονδίνο για μερικές εμφανίσεις, αλλά τελικά παραμένουν λόγω της τεράστιας επιτυχίας τους. Έτσι μια νέα έκδοση του High Voltage κυκλοφορεί και στην Αγγλία, όπου περιέχει κομμάτια και από το T.N.T. τον Μάιο του 1975.
Το καλοκαίρι βρίσκει το συγκρότημα σε συναυλίες στην Ευρώπη και τον Σεπτέμβριο κυκλοφορεί το τρίτο τους άλμπουμ από την Albert μόνο στην Αυστραλία. Ο τίτλος του είναι Dirty Deeds Done Dirt Cheap, ενώ η Ευρωπαϊκή έκδοση του High Voltage κυκλοφορεί πια και στις Η.Π.Α.
Τον Νοέμβριο το Dirty Deeds Done Dirt Cheap κυκλοφορεί και στην Μεγάλη Βρετανία, αλλά απορρίπτεται από τις Η.Π.Α. Εκεί θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο του 1981.
Τον Ιανουάριο του 1977 οι AC/DC ηχογραφούν για τελευταία φορά με την Albert μέχρι το 2001(Κυκλοφόρησαν στην Αυστραλία άλλη μια έκδοση του Stiff Upper Lip, που περιείχε και μερικά live κομμάτια της περιοδείας). Στις 21 Μαρτίου στην Αυστραλία και στις 23 Ιουνίου στις Η.Π.Α. κυκλοφορεί το Let There Be Rock.
Τον Μάρτιο του 1977 μετά από διαμάχες με τον Angus Young απολύεται ο μπασίστας Mark Evans και την θέση του παίρνει ο Άγγλος Cliff Williams, ο οποίος είχε ιδρύσει τους Home και είχε παίξει και με τους Bandit. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς το συγκρότημα παίζει για πρώτη φορά στην Νέα Υόρκη.
Με παραγωγούς τους George Young και Harry Vanda τον Φεβρουάριο του 1978 ηχογραφούνε το Powerage, το οποίο βγαίνει στην κυκλοφορία τον ερχόμενο Μάιο. Στις 30 Απριλίου, όμως, έγιναν και οι ηχογραφήσεις για το πρώτο live άλμπουμ τους, το If You Want Blood (You Got It), στο Apollo Theatre της Γλασκώβης το οποίο κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς.
Οι AC/DC όλο αυτό το διάστημα έχουν παίξει με τους Black Sabbath, REO Speedwagon, Kiss, Styx, Aerosmith, Blue Oyster Cult, Cheap Trick, Alice Cooper, Foreigner, Van Halen, Ted Nugent, UFO, Thin Lizzy κ.α. ενώ όλα δείχνουν πως η κατάκτηση της κορυφής δεν είναι μακριά...
Οι 4 πρώτοι μήνες του 1979 βρίσκουν τους AC/DC να δουλεύουν πάνω στο έκτο στούντιο άλμπουμ τους. Ο τίτλος στην αρχή δεν άρεσε στην δισκογραφική εταιρία, αλλά οι αδερφοί Young αποφάσισαν πως η ονομασία του δίσκου δεν θα άλλαζε. Έτσι, στα τέλη του Ιουλίου, το Highway To Hell(Λεωφόρος προς την κόλαση) κυκλοφορεί σε ολόκληρο τον κόσμο και ήδη στις αρχές του Αυγούστου είναι μέσα στα Τop-20 σε Μεγάλη Βρετανία και Η.Π.Α., ενώ οι πωλήσεις του άλμπουμ μέχρι τον Οκτώβριο του 1979 μόνο στις Η.Π.Α έχουν φτάσει στα 500.000 αντίτυπα.
Ο τίτλος του άλμπουμ, το εξώφυλλο του και τα "κέρατα" του Angus στις συναυλίες έδωσαν το έναυσμα σε διάφορους να πιστεύουν πως οι AC/DC είναι σατανιστές. Το συγκρότημα παρέπεμψε τους επικριτές τους στους στίχους του ομώνυμου κομματιού λέγοντας πως δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα δίσκο αφιέρωμα στις συνεχόμενες συναυλίες και στον σκληρό δρόμο της επιτυχίας μέχρι την κατάκτηση της κορυφής...
Ο θάνατος του "αδερφού"
Το συγκρότημα AC/DC ήταν πάντα υπόθεση οικογενειακή. Όμως, το κοινό στοιχείο της μετανάστευσης από την Σκωτία στην Αυστραλία για τους αδερφούς Young και του Bon Scott ήταν κάτι που τους είχε δέσει σαν αδέρφια.
Έτσι, το πρωινό της Τρίτης της 19ης Φεβρουαρίου 1980, η είδηση του θανάτου του Bon Scott έπεσε σαν κεραυνός στο συγκρότημα. Ο Angus ήταν ο πρώτος που το έμαθε και ενημέρωσε και τα υπόλοιπα μέλη.
Ο Bon το προηγούμενο βράδυ είχε βγει με έναν φίλο του να πιει μερικά ποτά στο κέντρο του Λονδίνου. Κάτι, που ήταν απολύτως φυσιολογικό για έναν rocker που βρίσκεται στο απόγειο της δόξας του. Άλλωστε ο Bon πάντα έπινε κάτι παραπάνω, αλλά χωρίς ποτέ να ξεφεύγει. Ο φίλος του στην αρχή τον οδήγησε στο σπίτι, αλλά επειδή ο Bon δεν σηκωνόταν, πήγε στο δικό του και τον άφησε να κοιμηθεί στο αυτοκίνητο. Το πρωί που σηκώθηκε είδε τον Bon να πνίγεται στον ίδιο του τον εμετό, λόγω της στάσης, που είχε το κεφάλι του. Λίγο πριν φτάσει στο νοσοκομείο Kings o Bon Scott ξεψύχησε... Ήταν μόλις 33 χρονών...
Η κατάκτηση της κορυφής
Πριν τον θάνατο του Bon Scott οι αδερφοί Young δούλευαν στο επόμενο άλμπουμ τους. Το μόνο, που έλειπε ήταν τα φωνητικά. Μετά το τραγικό συμβάν σταμάτησαν τα πάντα και φρόντισαν να βρίσκονται κοντά στην οικογένεια του Bon.
Σκεφτόταν να συνεχίσουν, αλλά δεν είχαν το κουράγιο. Όμως, οι γονείς του Bon ήταν αυτοί, που τους ενθάρρυναν, ώστε το συγκρότημα να μην διαλυθεί. Άλλωστε και ο ίδιος ο Bon δεν θα το ήθελε να συμβεί με αυτό τον τρόπο...
Έτσι, με την ευλογία των γονιών του Bon, ξεκίνησαν την αναζήτηση του επόμενου τραγουδιστή τους. Ο παραγωγός τους Mutt Lange είχε αναφέρει το όνομα του Brian Johnson από τους Geordie. Επίσης ένας fan του συγκροτήματος από το Κλίβελαντ είχε στείλει γράμμα στους AC/DC και τους πρότεινε να ακούσουν τον Johnson γράφοντας τους πως είναι ο κατάλληλος. Έτσι αποφασίσανε να τον δοκιμάσουν.
Στην ακρόαση ο Johnson ζήτησε να τραγουδήσει το Nutbush City Limits της Tina Turner και οι αδερφοί Young το δικό τους Whole Lotta Rosie. Στις 8 Απριλίου 1980, συμπληρώθηκαν 50 μέρες από τον θάνατο του Bon Scott και οι AC/DC ανακοινώνουν τον Brian Johnson ως νέο τους τραγουδιστή.
Μια απόφαση, που εξέπληξε, όμως, τους φίλους των AC/DC, ήταν να ηχογραφήσουν το επόμενό τους άλμπουμ στις Μπαχάμες. Έτσι στα μέσα Απριλίου το συγκρότημα μετακόμισε στην πόλη Nassau και στα Compass Point Studios ξεκίνησαν να δουλεύουν για το έβδομο άλμπουμ τους.
Το ίδιο το συγκρότημα δικαιολόγησε αυτή την απόφαση με το ότι ήθελαν να είναι όλοι μαζί και να δουλεύουν όλοι μαζί, να μην επηρεάζονται από εξωτερικούς παράγοντες και να μπορεί και ο ίδιος ο Johnson να προσαρμοστεί πιο γρήγορα. Και γι’ αυτό, όταν τελείωσαν οι ηχογραφήσεις, πριν κυκλοφορήσουν το άλμπουμ έκαναν μια συναυλία ντεμπούτο για τον Brian στο Βέλγιο.
Στα μέσα Ιούλιου του 1980 το συγκρότημα ξεκινάει περιοδεία σε Η.Π.Α. και Καναδά για την προώθηση του νέου τους άλμπουμ, το οποίο θα έχει κυκλοφορήσει σε ολόκληρο τον κόσμο μέχρι τα μέσα Αυγούστου.
Ο τίτλος του είναι Back In Black. Το μαύρο εξώφυλλο του είναι σημάδι πένθους για τον αδικοχαμένο Bon Scott, ενώ το τραγούδι "Have A Drink On Me" είναι αφιερωμένο στον μέχρι πρόσφατα τραγουδιστή του συγκροτήματος.
Μέχρι τον Νοέμβριο του 1980 το Back In Black είχε πουλήσει 10 εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι μάλιστα το Νο.2 άλμπουμ όλων των εποχών σε πωλήσεις με περισσότερα από 42 εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ είναι το Νο.1 σε πωλήσεις από συγκρότημα.
Μια άσχημη δεκαετία
Η μεγάλη επιτυχία του Back In Black οδήγησε και το επόμενο άλμπουμ του συγκροτήματος στην κορυφή. Το For Those About To Rock(We Salute You) ηχογραφήθηκε τον Ιούλιο του 1981 και κυκλοφόρησε στις 23 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι μάλιστα το πρώτο άλμπουμ των AC/DC που έφτασε στο Νο.1 των Αμερικάνικων charts, ενώ έφτασε στο Νο.3 στην Μεγάλη Βρετανία.
Σχεδόν ενάμιση χρόνο αργότερα το συγκρότημα επέστρεψε στις Μπαχάμες για να ηχογραφήσει το επόμενό τους άλμπουμ και μάλιστα με δική τους παραγωγή. Έχει τίτλο Flick OF The Switch και κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1983 σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό, που έκανε, όμως, εντύπωση ήταν ο διωγμός του ντράμερ Phil Rudd. Βέβαια, οι σχέσεις του με τον Malcolm ήταν τεταμένες και ήταν θέμα χρόνου η απόλυση του, όταν μάλιστα ο Phil, μην μπορώντας να ξεπεράσει τον χαμό του Bon Scott, είχε ξεπέσει σε διάφορες ουσίες.
Ο αντικαταστάτης του ήταν ο Άγγλος Simon Wright με θητεία στους Α ΙΙ Ζ.
Έτσι, φτάνουμε στον Οκτώβριο του 1984, που το συγκρότημα ξεκινάει και πάλι ηχογραφήσεις, αλλά παράλληλα κυκλοφορεί και ένα μίνι άλμπουμ με 5 τραγούδια, που είχαν ηχογραφήσει την περίοδο 1974-1976 και έχει τίτλο ’74 Jailbreak. 28 Ιουνίου κυκλοφορεί το δεύτερο –και τελευταίο- άλμπουμ με παραγωγούς τα μέλη του συγκροτήματος. Το Fly On The Wall για πολλούς θεωρείται το χειρότερο άλμπουμ τους μέχρι σήμερα...
Και δυστυχώς και η συνέχεια δεν είναι καλύτερη.
Nightstalker
Τον Μάρτιο του 1985 είχε ξεκινήσει μια σειρά δολοφονιών στο Λος Άντζελες των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία σταμάτησε μερικούς μήνες αργότερα με την σύλληψη του δράστη. Σε μια από τις δεκαέξι δολοφονίες στον τόπο του εγκλήματος βρέθηκε ένα καπέλο που είχε πάνω του ραμμένο το λογότυπο του συγκροτήματος. Ο υπεύθυνος της υπόθεσης είχε την ιδέα να δημοσιεύσει το καπέλο πιστεύοντας, πως θα βοηθούσε στην σύλληψη του δολοφόνου, αν εμφανιζόταν μάρτυρας, ο οποίος θα γνώριζε κάποιον με συνήθεια να φοράει καπέλο AC/DC...
Αυτό, που βοήθησε τελικά, ήταν να δώσουν υλικό στους δημοσιογράφους, ώστε να γεμίσουν τις σελίδες των εφημερίδων τους. Αρχίσανε διάφορες συγκρίσεις σε εξώφυλλα και στίχους του συγκροτήματος με τον τρόπο, που ο Richard Ramirez διέπραττε τις δολοφονίες του, αλλά και τις πεντάλφες, που ζωγράφιζε στα σπίτια των θυμάτων του. Το χειρότερο ήταν, όμως, πως στην σύλληψη του ο Nightstalker ισχυρίστηκε, πως επηρεάστηκε από το τραγούδι Night Prowler των AC/DC. Το τραγούδι, βέβαια, αναφέρεται σε παιδικές "αταξίες", όπως το να επισκέπτεσαι αργά το βράδυ την φιλενάδα σου, όταν οι υπόλοιποι κοιμούνται...
Ήταν μάλιστα η περίοδος που οι δημοσιογράφοι παρερμήνευσαν το AC/DC και έγραψαν, πως σημαίνει Anti-Christ/Devil's Child. Και παρόλο που το συγκρότημα εξηγούσε την έμπνευση από την ραπτομηχανή της αδερφής τους, πάντα επέμεναν πως υπάρχει κάτι περισσότερο...
P.M.R.C.
Μετά την υπόθεση Nightstalker ήρθε άλλο ένα πρόβλημα να αναστατώσει στο συγκρότημα. Το 1985 ιδρύθηκε το P.M.R.C (Parents Music Resource Center) από συζύγους βουλευτών του Αμερικάνικου Κογκρέσου με σκοπό την καταπολέμηση των άσεμνων στίχων από τραγούδια της rock μουσικής. Το P.M.R.C. με πρόεδρο την Tipper Gore (σύζυγος του Al Gore) "κυνήγησε" με μανία τους AC/DC κατηγορώντας τους συνεχώς για το περιεχόμενο των στίχων τους. Ένα από τα κομμάτια, που έχουν στην λίστα τους είναι το Let Me Put My Love Ιnto You από το Back In Black.
Maximum Overdrive
Ένας από τους καλύτερους συγγραφείς και σκηνοθέτες ταινιών τρόμου και δηλωμένος θαυμαστής των AC/DC, ο Stephen King ζήτησε από το συγκρότημα τραγούδια για την μουσική υπόκρουση της ταινίας του Maximum Overdrive. Έτσι, τον Μάιο του 1986 κυκλοφόρησε το Who Made Who έχοντας 6 τραγούδια από παλιότερες δουλειές του γκρουπ και τρία καινούργια. Τα Who Made Who, D.T. και Chase the Ace.
Η αποχώρηση του Malcolm
Το μόνο θετικό όλα αυτά τα χρόνια για το συγκρότημα των AC/DC ήταν οι sold out συναυλίες τους. Αλλά τα προβλήματα δεν σταματάνε...
Τον Αύγουστο του 1987 το συγκρότημα ξαναμπαίνει στο στούντιο για να αρχίσει τις ηχογραφήσεις του επόμενου άλμπουμ, το οποίο κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 1988. Έχει τίτλο Blow Up Your Video.
Κατά την διάρκεια, όμως, της περιοδείας για την προώθηση του Blow Up Your Video ο Malcolm αποχώρησε από το συγκρότημα λόγω προβλημάτων αλκοολισμού. Την θέση του στις περιοδείες πήρε ο ανιψιός του Stevie Young, ενώ ο Malcolm ξεκίνησε την απεξάρτηση του από το αλκοόλ με την βοήθεια των ανωνύμων αλκοολικών.
Στο τέλος της περιοδείας αποχώρησε και ο ντράμερ Simon Wright για να συνεχίσει την καριέρα του στην μπάντα του Ronnie James Dio.
Και πάλι στην κορυφή
Με την επιστροφή του Malcolm το συγκρότημα άρχισε να δουλεύει στο επόμενο του άλμπουμ αφού πρώτα αντικατέστησε τον Wright στην θέση του ντράμερ με τον Chris Slade, ο οποίος είχε εμπειρία με γκρουπ όπως τους Uriah Heep, Gary Moore και άλλους.
Με παραγωγό τον Bruce Fairbairn και δουλεύοντας από τα τέλη του 1989 μέχρι τον Ιούνιο του 1990 οι AC/DC κατάφεραν να φτιάξουν ένα άλμπουμ αντάξιο της ιστορίας τους. Το The Razors Edge κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1990, και μέχρι τον Οκτώβριο μόνο στις Η.Π.Α. έχει πουλήσει 3 εκατομμύρια αντίτυπα και έχει φτάσει στο Νο.2 στα charts, ενώ έχει φτάσει στο Νο.4 και στην Μεγάλη Βρετανία.
Το γκρούπ έχει φτάσει πια τις 60 εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ μόνο το Back In Black και μόνο στις Η.Π.Α. έχει πουλήσει περισσότερα από 10 εκατομμύρια αντίτυπα.
Ο θάνατος ξαναχτυπά
Στις 18 Ιανουαρίου 1991 το πρόγραμμα της περιοδείας για την προώθηση του The Razors Edge έγραφε Utah/Salt Lake City. Μόλις οι πόρτες άνοιξαν 13.000 θεατές έτρεξαν μπροστά για να πιάσουν όσο το δυνατόν καλύτερες θέσεις. Το αποτέλεσμα ήταν τρία άτομα να ποδοπατηθούν και να πεθάνουν από ασφυξία.
Το συγκρότημα στην αρχή έμαθε το θάνατο ενός ατόμου. Ήταν έτοιμοι να σταματήσουν την συναυλία, αλλά οι υπεύθυνοι τους συμβούλεψαν να συνεχίσουν για να αποφύγουν τα χειρότερα. Στο τέλος της συναυλίας έμαθαν πως τα θύματα ήταν τρείς.
Το γεγονός αυτό μέχρι και σήμερα ο Malcolm δεν θέλει καν να το συζητήσει...
Junior
Οι AC/DC τον Οκτώβριο του 1992 κυκλοφορούνε το δεύτερο ζωντανό τους άλμπουμ, που έχει τον τίτλο Live και αρχές του 1993 έγιναν οι ηχογραφήσεις για το τραγούδι Big Gun, το οποίο περιέχεται στο soundtrack της ταινίας "Last Action Hero" και που πρωταγωνιστεί ο Arnold Schwarzenegger.
Το 1994 επιφυλάσσει κάτι ευχάριστο για τους φίλους του συγροτήματος. Οι αδερφοί Young ξεκινήσανε να δουλεύουν πάνω στο επόμενο άλμπουμ τους και κάλεσαν τον παλιό τους φίλο και πρώην ντράμερ του συγκροτήματος Phill Rudd να παίξει μερικά κομμάτια μαζί τους. Τελικά ο Chris Slade απολύεται και την θέση του παίρνει ο Rudd. Αυτή είναι και η τελευταία αλλαγή στο σχήμα του συγκροτήματος μέχρι και σήμερα.
Τον Οκτώβριο του 1994 το συγκρότημα άρχισε τις ηχογραφήσεις του επόμενου άλμπουμ του, αλλά θα κυκλοφορήσει σχεδόν ένα χρόνο αργότερα. Έχει τίτλο Ballbreaker.
Το προτελευταίο άλμπουμ των AC/DC έχει τίτλο Stiff Upper Lip. Οι ηχογραφήσεις έγιναν από τον Ιούλιο μέχρι τον Οκτώβριο του 1999 και το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2000. Το εξώφυλλο του άλμπουμ απεικονίζει ένα άγαλμα του Angus. Το γκρούπ αποφάσισε να φτιάξει ένα τεράστιο άγαλμα για τις ανάγκες της Stiff Upper Lip περιοδείας. Η ονομασία του αγάλματος είναι Junior.
Black Ice
Στις 20 Οκτωβρίου 2008 κυκλοφόρησε επίσημα το 15ο στούντιο άλμουμ των AC/DC με τίτλο Black Ice.Πρώτο single του άλμπουμ είναι το Rock 'n Roll Train που κυκλοφόρησε στις 28 Αυγούστου 2008.Το συγκρότημα μάλιστα έκανε διαγωνισμό για 150 φίλους του γκρουπ που θα συμμετείχαν στο video clip. Σύμφωνα με το επίσημο site των AC/DC ,το Black Ice στην πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του πούλησε πάνω από 780.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και είναι Νο1 σε πωλήσεις σε 29 χώρες. Επίσης σύμφωνα με το Billboard το Black Ice είναι Νο1 στο Top200,No1 στα πιο περιεκτικά άλμπουμ και Νο1 σε Top Rock,Top Pop και Top Internet άλμπουμ για την εβδομάδα μέχρι 8 Νοεμβρίου 2008. Την εβδομάδα 3 εως 9 Νοεμβρίου το Black Ice ήταν Νο1 σε πωλήσεις στην Ελλάδα και μάλιστα έγινε χρυσό.
Τα μέλη
Angus Young - σόλο κιθάρα
Malcolm Young - ρυθμική κιθάρα
Brian Johnson - τραγούδι
Phill Rudd - ντράμς
Cliff Williams - μπάσο
Δισκογραφία
1975 - High Voltage (Μόνο σε Αυστραλία)
1975 - Τ.Ν.Τ (Μόνο σε Αυστραλία)
1976 - High Voltage (Συνδιασμός των 2 πρώτων άλμπουμ για παγκόσμια κυκλοφορία)
1976 - Dirth Deeds Done Dirt Cheap (Μόνο σε Αυστραλία)
1976 - Dirth Deeds Done Dirt Cheap (Διαφορετική έκδοση για παγκόσμια κυκλοφορία)
1977 - Let There Be Rock (Μόνο σε Αυστραλία)
1977 - Let There Be Rock (Διαφορετική έκδοση για παγκόσμια κυκλοφορία)
1978 - Powerage
1978 - If You Want Blood (You Got It)
1979 - Highway To Hell
1980 - Back In Black
1981 - For Those About To Rock
1983 - Flick Of The Switch
1984 - '74 Jaibreak
1985 - Fly On The Wall
1986 - Who Made Who
1988 - Blow Up Your Video
1990 - The Razors Edge
1992 - Live (Υπάρχει και συλλεκτική έκδοση σε διπλό CD με περισσότερα κομμάτια)
1995 - Ballbreaker
1997 - Bonfire (Συλλογή αφιέρωμα στον Bon Scott που περιέχει τα Volts, Live From Atlantic Studios και Let There Be Rock: The Movie)
2000 - Stiff Upper Lip
2001 - Stiff Upper Lip:Tour Edition (Μόνο σε Αυστραλία)
2008 - Black Ice
http://el.wikipedia.org/wiki/AC/DC
Οι The Answer θα ανοίξουν τη συναυλία των AC/DC
H τετραμελής ιρλανδέζικη μπάντα μετά από μια πορεία εννέα χρόνων στα μουσικά δρώμενα και έχοντας παίξει σε μεγάλα headlining tours σε Μ. Βρετανία, Ιαπωνία και Αυστραλία μαζί με γκρουπ όπως οι Rolling Stones, The Who και Aerosmith, κερδίζουν δίκαια τη θέση του opening act πριν την πολύ-αναμενόμενη αυριανή εμφάνιση των AC/DC, στο Ολυμπιακό Στάδιο. Ήδη περιοδεύουν μαζί τους σε όλη την Black Ice Tour.
Με δύο πολύ καλά άλμπουμ (Rise 2006 & Everyday Demons 2009), οι The Answer έχουν κερδίσει τις εντυπώσεις! O frontman, Cormac Neeson είναι ένα αδιαμφισβήτητο ταλέντο με «βαριά», εκφραστική φωνή και μοναδική ερμηνεία. Ο Paul Mahon παίζει κιθάρα με εντυπωσιακό τρόπο, έχοντας επηρεαστεί από το blues και την rhythm'n'blues.
Μαζί με το υπόλοιπο team, οι The Answer οι τέσσερις αυτοί Ιρλανδοί απλά ροκάρουν και μας προετοιμάζουν κατάλληλα για το υπερθέαμα των AC/DC.
Τιμές Εισιτηρίων
90€: καθήμενοι σε αριθμημένες θέσεις στις κερκίδες του σταδίου, στο κάτω διάζωμα
80€: όρθιοι, γενικής εισόδου στην αρένα.
70€: καθήμενοι σε αριθμημένες θέσεις στις κερκίδες του σταδίου στο κάτω διάζωμα.
60€: καθήμενοι σε αριθμημένες θέσεις στις κερκίδες του σταδίου στο άνω διάζωμα.
Δευτέρα 25 Μαΐου 2009
BONFIRE - FIREWORKS 1987
Μετά την επιτυχία του πρώτου δίσκου με τίτλο "Don't Touch The Light" οι BONFIRE ταξίδεψαν στην Αμερική για την ηχογράφηση του επόμενου άλμπουμ με παραγωγό τον Michael Wagener, παράλληλα τους συνέστησαν σε κάποιους Αμερικάνους μουσικούς και το αποτέλεσμα ήταν το "FIREWORKS", ο καλύτερος δίσκος τους στην μέχρι τώρα καρίερα τους.Το "Ready For Reaction" ανοίγει το δίσκο, ένα φανταστικό μελωδικό μέταλ τραδούδι με εκπληκτικές συγχορδίες, ακολουθεί το "Never Mind" ένα ακόμη πιασάρικο με στίχους γύρω από την μόλυνση του περιβάλοντος.
Το "Sleeping All Alone" είναι το πρώτο τραγούδι που έγραψαν μαζί με τους Αμερικάνους μουσικούς, ο Jack Ponti ήρθε, βοήθησε και "δημιούργησε" μαζί με τους BONFIRE.
Ακολουθούν τα "Champion" και "Don't Get Me Wrong", εκπληκτικά τραγούδια με θαυμάσιες μελωδίες και μοναδικά ρεφραίν.
Το "Sweet Obsession" που ανοίγει την δεύτερη πλευρά του δίσκου το έχουν γράψει μαζί με τον Joe Lynn Turner και τον Jack Ponti, ενώ το "American Nights" το έγραψαν οι BONFIRE μαζί με τον Marc Ribler.
Ο δίσκος κλείνει με το "Give It A Try" μια από τις κορυφαίες μεταλλικές μπαλλάντες, με εκπληκτικά φωνητικά από τον Claus Lessmann.
Με λίγα λόγια, πρόκειται για ένα πάντρεμα Αμερικάνικου AOR και Ευρωπαικού hard rock, με τις κιθάρες στο τέρμα και τα πλούσια μελωδικά φωνητικά.
Αν το βρείτε σε cd θα ανακαλύψετε ένα bonus τραγούδι το "Cold Days" ένα άσμα σαν τα προηγούμενα, απλά τέλειο…
AIDEAN – PROMISES 1988
Λίγα είναι τα στοιχεία που έχουμε στην διάθεση μας για την 6μελή μπάντα των AIDEAN. Δημιουργήθηκαν το 1987 στο Mannheim της Γερμανίας, έπαιζαν κλασσικό μελωδικό ροκ και σε αυτήν συμμετείχαν οι: Steve Lydakis (φωνητικά), Peter Nardo (κιθάρα), Michael Gudjan (κιθάρα), Markus Neutard (μπάσο), Angelo Vilardo (πλήκτρα) και Klaus Neskudla (τύμπανα).Αν και έπαιρναν ενθαρρυντικές κριτικές σε όλες τους εμφανίσεις τελικά διαλύθηκαν μετά την κυκλοφορία του δίσκου τους “Promises” που κυκλοφόρησε το 1988 στην RUN Records με παραγωγό τον Winnie Leyh.
Όλα τα τραγούδια είναι γραμμένα από τον κιθαρίστα τους Michael Gudjan και έχουν την γνωστή euro aor συνταγή αυτή δηλαδή με τα πολλά πλήκτρα.
Θυμάμαι περισσότερο από το LP τα: “Promises”, “Tokyo”, “Rock You Up”, “Feel in Love Again” και “Livin’ Lovin’ Losin’”
από την πρώτη πλευρά και τα: “Children of the Night” και “Do You Call Again” από την δεύτερη.
Τέλος, το άλμπουμ επανακυκλοφόρησε το 2000 σε cd από την Break Out Classics με 3 bonus τραγούδια, ενώ ο Peter Nardo δούλεψε στο Γερμανικό περιοδικό “Break Out”.
Dream Theater – Live At Budokan (dvd)
Άψογο! Μία ακόμα φανταστική συναυλία από τους Dream Theater στο Budokan της Ιαπωνίας. Έχοντας και το “Live Scenes From New York” δεν μπορώ να αποφασίσω ποιο από τα δύο είναι καλύτερο.
Το DVD περιλαμβάνει κομμάτια από κάθε ένα δίσκο τους, “As I Am”, “Hollow Years”, “War Inside My Head”, “Trial Of Tears”, “Solitary Shell”, “Disappear”, “Pull Me Under” και μερικά ακόμα.
H σκηνοθεσία είναι εκπληκτική, με τη χρήση πολλών γωνιών λήψης. Ειδικά ο τρόπος με τον οποίο εστιάζεται το κάθε μέλος της μπάντας την ώρα που κάνει solo.
Όλοι παίζουν απίστευτα, κρατώντας την ενέργεια και το άψογο παίξιμο για πάνω από 170 λεπτά.
Η λήψη έγινε με κάμερες υψηλής ευκρίνειας που έφεραν οι Dream Theater μαζί τους στην Ιαπωνία.
Ο ήχος ακούγεται τόσο καθαρός που θυμίζει ήχο studio album, χωρίς να χάνει την αίσθηση της ζωντανής εμφάνισης.
Στη συσκευασία υπάρχει και δεύτερο DVD με σχόλια από το συγκρότημα, όπως για το πώς «προγραμμάτισε» ο Jordan Rudess το keyboard του και τον John Petrucci να μιλάει για τις κιθάρες και τα πετάλια του.
Επίσης θα βρείτε ένα πλήρες documentary με πολλές αστείες και σοβαρές στιγμές του συγκροτήματος.
Υπάρχει τέλος η δυνατότητα για ενεργοποίηση υποτίτλων.
Μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες για το 2004.
Queensryche – The Art Of Live (dvd)
Ένα ακόμα DVD από την καλύτερη ίσως μπάντα από το Seattle, με τον Geoff Tate να παραμένει ένας από τους χαρισματικότερους τραγουδιστές στη μεταλλική μουσική σκηνή. Αν και μικρής διάρκειας video, μόνο 78 λεπτά, καταφέρνουν να ξεσηκώσουν τον κόσμο, με το άρτια τεχνικά παίξιμό τους.
Κομμάτια όπως τα “Sigh Of The Times”, “Losing Myself”, “Rhythm Of Hope”, “Della Brown”, “Breaking The Silence”, “Best I Can”, μαζί με το “Comfortably Numb” των Pink Floyd και το «Won’t Get Fooled Again” των Who περιλαμβάνονται στο setlist του DVD.
Τα δύο τελευταία κομμάτια, τα παίζουν μαζί τους Dream Theater και αποτελούν ίσως το καλύτερο κλείσιμο στη συναυλία τους. Δεν μπορώ να ξέρω το λόγο γιατί τον οποίο οι Queensryche αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν ένα DVD, χρησιμοποιώντας ένα ειδικό εφέ στην εικόνα.
O συνδυασμός του sepia τόνου μαζί με την «οικιακή» βιντεοκάμερα που χρησιμοποιήθηκε από το συνεργείο του συγκροτήματος για τα γυρίσματα, έχουν σαν αποτέλεσμα την χαμηλή ποιότητα στην όλη παραγωγή και την εικόνα πολλές φορές να μη συγχρονίζεται με τον ήχο.
Μπορεί για πολλούς να φανεί κουραστικό στο σύνολο της διάρκειάς του. Κρίμα γιατί αν είχε γίνει έγχρωμο και με ψηφιακό ήχο θα ήταν πολύ καλύτερο. Στα extras θα βρείτε συνέντευξη του συγκροτήματος μαζί με φωτογραφίες και “behind the scenes footage”.
Κυριακή 24 Μαΐου 2009
Σάββατο 23 Μαΐου 2009
Καληνύχτα....
Το προσωρινό καθεστώς λειτουργίας των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών λήγει στις 30.06.2009 και όλα αυτά σε μια χώρα που έχει κάνει ελάχιστα βήματα για τη μετάβαση στην ψηφιακή τηλεόραση που έρχεται στο τέλος του 2012.
Metal City on air...
Metal City Radio Show Live every Saturday from 12:00 to 14:00 Greek Local Time (UTC/GMT +2 hours)
http://listen.musicheaven.gr
http://metalcity.listen2myradio.com
ΥΓ Κλείσαμε τα 19 χρόνια "on air" και συνεχίζουμε....
Πανιώνιος Κόσμος τεύχος 21
Στον ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΚΟΣΜΟ που κυκλοφορεί το Σάββατο 23 Μαϊου διαβάστε: ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ: του ΦΑΝΟΥΡΗ ΓΟΥΝΔΟΥΛΑΚΗ, του ΝΤΑΡΙΟ ΣΜΟΓΙΕ, του ΓΙΑΝΝΗ ΛΟΥΚΙΝΑ, της ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΝΑΣΤΟΥ και του ΣΤΕΛΙΟΥ ΧΑΣΙΩΤΗ. Αποκλειστικές φωτογραφίες και πλούσιο ρεπορταζ από το Φέστιβαλ ποδοσφαίρου που διοργανώθηκε από τον ΟΝΑ και τον Πανιώνιο. Ρεπορταζ από τον αγώνα στη μνήμη των Θ. Σαραβάκου, Σ. Μαυρίδη, Γ. Ρουσσόπουλο. Κείμενο του Πέτρου Λινάρδου για την πορεία του Πανιωνίου τη δεκαετία '30 - '40 και όπως κάθε εβδομάδα αρθρογραφία από τους: Κ. Αλεξόπουλο, Μ. Λαδόπουλο, Γ. Αρκουλή, Μ. Διόγο, Μajorball, Π. Κατσούλα.
Πέμπτη 21 Μαΐου 2009
Τρίτη 19 Μαΐου 2009
Γενέθλια
Ronald "Bad Ronbo Dwarf" Mayer (KILLER DWARFS) - 18/5/1960
Stig Pedersen (D.A.D.) - 18/5/1965
Stig Pedersen (D.A.D.) - 18/5/1965
Κυριακή 17 Μαΐου 2009
Γενέθλια
Blake Eberhard (AXE) - 16/5/1964
Audie Desbrow (ex-GREAT WHITE) - 17/5/1957
Paul Di'Anno (ex-IRON MAIDEN/KILLERS/BATTLEZONE)- 17/5/1959
Audie Desbrow (ex-GREAT WHITE) - 17/5/1957
Paul Di'Anno (ex-IRON MAIDEN/KILLERS/BATTLEZONE)- 17/5/1959
Σάββατο 16 Μαΐου 2009
Metal City on air...
Metal City Radio Show Live every Saturday from 12:00 to 14:00 Greek Local Time (UTC/GMT +2 hours)
http://listen.musicheaven.gr
http://metalcity.listen2myradio.com
ΥΓ Κλείσαμε τα 19 χρόνια "on air" και συνεχίζουμε....
Παρασκευή 15 Μαΐου 2009
Πανιώνιος Κόσμος τεύχος 20
Στον ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΚΟΣΜΟ που θα κυκλοφορήσει ΚΥΡΙΑΚΗ (ΛΟΓΩ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΠΩΛΩΝ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ) διαβάστε: Μεγάλο αφιέρωμα στα αγόρια και τα κορίτσια της ομάδας Στίβου. Ρεπορταζ για τις σαρωτικές αλλαγές στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Αφιέρωμα στον Μπερναντ Κουμορτζί. Συνέντευξη του μάνατζερ του Σίτο Ριέρα. Συνέντευξη του μοναδικού Mr Zonk. Πλούσιο ρεπορταζ για όλα τα τμήματα του ιστορικού και φυσικά όπως σε κάθε τεύχος αρθρογραφία από τους Λ.Μ. Πατσουράκου, Κ. Αλεξόπουλο, Γ. Αρκουλή, Μ. Λαδόπουλο, Μajorball, Μ. Διόγο.
Πέμπτη 14 Μαΐου 2009
Συνάντηση ΕΤΙΤΑ με τον πρόεδρο του ΕΣΡ
Μετά από αίτημα της Ένωσής μας (ΕΤΙΤΑ) πραγματοποιήθηκε σήμερα, 14/5/2009, συνάντηση μελών του Διοικητικού μας Συμβουλίου με τον πρόεδρο του ΕΘνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης όπου ενημερώθηκε για ζητήματα που αφορούν Τηλεοπτικούς Σταθμούς.
Γενέθλια
Ian Astbury (THE CULT) - 14/5/1962
Chris DeGarmo (QUEENSRYCHE) - 14/5/1963
Jack Bruce (ex-CREAM) - 14/5/1943
Paul Shortino (ex-ROUGH CUTT/QUIET RIOT) - 14/5/1958
C.C. Deville (POISON) - 14/5/1963
Eric Peterson (TESTAMENT) - 14/5/1964
Mike Inez (ex-ALICE IN CHAINS, OZZY OSBOURNE) - 14/5/1966
Chris DeGarmo (QUEENSRYCHE) - 14/5/1963
Jack Bruce (ex-CREAM) - 14/5/1943
Paul Shortino (ex-ROUGH CUTT/QUIET RIOT) - 14/5/1958
C.C. Deville (POISON) - 14/5/1963
Eric Peterson (TESTAMENT) - 14/5/1964
Mike Inez (ex-ALICE IN CHAINS, OZZY OSBOURNE) - 14/5/1966
Τρίτη 12 Μαΐου 2009
Γενέθλια
Edgar Riley Jr. (AXE) - 11/5/1954
Ray Gillen (ex-BADLANDS, BLACK SABBATH) - 12/5/1959 (R.I.P.)
Billy Duffy (THE CULT) - 12/5/1961
Eric Singer (KISS) - 12/5/1958
Ray Gillen (ex-BADLANDS, BLACK SABBATH) - 12/5/1959 (R.I.P.)
Billy Duffy (THE CULT) - 12/5/1961
Eric Singer (KISS) - 12/5/1958
Δευτέρα 11 Μαΐου 2009
MICHAEL SWEET - MICHAEL SWEET 1994
Πρόκειται για τον πρώτο μεγάλο δίσκο του Michael Sweet τραγουδιστή των STRYPER, είχε προηγηθεί το 1992 ένα EP με 4 τραγούδια και τίτλο "UNSTRYPPED".Οι STRYPER είχαν σίγουρα μια αξιοπρόσεκτη παρουσία στο μεταλλικό χώρο με πολλές αλλά και καλές κυκλοφορίες, πως είναι άλλωστε δυνατόν να λυσμονήσουμε δίσκους όπως το "To Hell With The Devil".
Αυτό όμως που κάνει ενδιαφέρον αυτή τη προσωπική δουλειά του Michael Sweet είναι σίγουρα το ότι πρόκειται για ένα "σήμα κατατεθέν" της AOR σκηνής, με τα περισσότερα τραγούδια να έχουν την υπογραφή των Michael Sweet και Gregg Fulkerson (να θυμίσουμε ότι πρίν από λίγο καιρό έφυγε από την ζωή ξαφνικά στο σπίτι του στο Νάσβιλ ο τραγουδιστής, συνθέτης και παραγωγός Gregg Fulkerson ο οποίος συμμετείχε στους Blue Tears και τελευταία στους Attraction 65).
Το "Together" που ανοίγει τον δίσκο, πιο πολύ μας φέρνει στα αυτιά τους NIGHTRANGER παρά το χριστιανικό μέταλ στο στυλ των STRYPER.
Μπορεί ο Michael Sweet να προσπαθεί να κάνει ένα βήμα προς το AOR όμως το "πνεύμα" των STRYPER είναι ακόμα εδώ.
Ο δίσκος είναι μια μίξη STRYPER με στοιχεία από DEF LEPPARD, BON JOVI και FOREIGNER.
Το καλύτερο κομμάτι του δίσκου είναι η μπαλλάντα "All This And Heaven Too", ξεχωρίζουν επίσης τα "Tomorrow, Tonight", "I Think You Hear Me Knockin'" και "Someday" που είναι πρώτης κλάσης AOR ύμνοι, ενώ δεν υστερούν και τα "Take me Home" και "J.E.S.U.S.".
TANGIER - FOUR WINDS 1989
Χάρις στην πολύτιμη βοήθεια των Philadelphia rockers CINDERELLA, οι TANGIER γνώρισαν την γεύση της επιτυχίας το 1989 όταν κυκλοφόρησαν τον 2ο δίσκο τους με τίτλο "Four Winds", είχε προηγηθεί το ομώνυμο ντεμπούτο τους άλμπουμ το 1985.Το στυλ τους κυμαινόταν στα γνωστά στάνταρ των hard rock συγκροτημάτων εκείνης της περιόδου, με τις λεοπαρδαλέ μπότες, τα κολλητά παντελόνια και τα μακρυά μαλλιά.
Τα τραγούδια βασίζονταν περισσότερο στην μελωδία παρά στα γκάζια και το δυνατό παίξιμο, δεν έλειπε βέβαια η σπιρτάδα, αυτή δηλαδή η αναλαμπή που χρειάζονταν για να φύγουν από την " αδυναμία " και να περάσουν στην δημιουργικότητα.
Το πρώτο και μεγαλύτερο hit του δίσκου ήταν το single "On the line" ένα τραγούδι με κύριο χαρακτηριστικό του την καλοδουλεμένη κιθαριστική δουλειά και τον άψογο ήχο.
Ξεχωρίσαν επίσης τα "Mississippi", "In time", το ομώνυμο "Four winds" καθώς και τα "Fever for gold", "Bad girl" και "Good lovin'".
Σίγουρα ήταν μια πολύ καλή κυκλοφορία η οποία όμως πέρασε και δεν ακούμπησε τους φαν του μελωδικού, οι TANGIER κυκλοφόρησαν ένα ακόμη δίσκο το 1991 με τίτλο "Stranded" μετά είδαν ότι δεν πήγαινε άλλο και το διέλυσαν το μαγαζί, όσοι πιστοί ψάξτε ανεπιφύλακτα και για τα τρία δισκάκια (το πρώτο είναι και το πιο σπάνιο), το αξίζουν άλλωστε.
THUNDER – Flawed to perfection (dvd)
Η καινούργια αυτή DVD συλλογή των Thunder σκιαγραφεί περίτεχνα το συγκρότημα την εποχή που κυκλοφορούσαν δίσκους με την εταιρία EMI από το 1990 μέχρι το 1995. Αποτελείται από τρία μέρη χοντρικά.
Στο πρώτο υπάρχουν όλα τα promo video clip που κυκλοφόρησαν εκείνη τη περίοδο και δεν είναι λίγα άλλωστε. Σ’ αυτό το DVD θα βρείτε 15. Tα video clip είναι τα: “She’s so fine”, “Dirty love”, “Backstreet symphony”, “Gimme some lovin’”, “Love walked in”, “Low life in high places”, “Everybody wants her”, “A better man”, “Like a satellite”, “Stand up”, “River of pain”, “Castles in the sand”, “In a broken dream”, “Gimme shelter” και μια άλλη έκδοση του “Like a satellite”.
Δυστυχώς δεν περιλαμβάνονται οι αμερικάνικες εκδόσεις των “Love walked in” και “Dirty love” που κυκλοφόρησαν την ίδια εποχή στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στο δεύτερο μέρος υπάρχει η ζωντανή τους εμφάνιση το Μάρτιο του 1990 στο The Town and Century Club στο Λονδίνο με οκτώ κομμάτια και στο τρίτο μέρος τέσσερα κομμάτια που έπαιξαν ζωντανά τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου στο Monsters of Rock στο Castle Donington.
Η εικόνα είναι πολύ καλή σε όλα τα clip ακόμα και live. Καλό είναι να δείτε αυτό το DVD σε σύστημα home theater αφού στον ήχο υπάρχει η επιλογή για DTS 5.1.
Evergrey – A Night To Remember (dvd) 2005
Το διπλό DVD των EVERGEY είναι η φυσική συνέχεια του CD που κυκλοφόρησε με τον ίδιο τίτλο μερικούς μήνες πριν. Το πρώτο DVD περιλαμβάνει τη μαγνητοσκόπηση του συγκροτήματος κατά τη διάρκεια της ζωντανής τους εμφάνισης στη πόλη που μεγάλωσαν και δεν είναι άλλη από το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας.
Αποτελεί μία σύνθεση με δεκαεννέα τραγούδια χαρακτηριστικά του στυλ της μουσικής που έχουν υιοθετήσει οι EVERGREY.
Πρώτα απ’ όλα η μαγνητοσκόπηση της εικόνας είναι άψογη, με πολλές και διαφορετικές γωνίες λήψης με προσεγμένο και όμορφο φωτισμό. Ο ήχος χωρίς υπερβολή ακούγεται καλύτερος από το CD αφού υπάρχει η δυνατότητα για ήχο surround DTS 5.1. Όλα τα κομμάτια ακούγονται ολοκάθαρα χωρίς βέβαια να έχει γίνει overdub στο στούντιο. Περιλαμβάνονται όλα σχεδόν τα κομμάτια που τους έκαναν γνωστούς στο ευρύτερο κοινό, από παλαιότερους δίσκους τους μέχρι και τον πιο πρόσφατο.
Η εμφάνιση της μπάντας είναι κάτι παραπάνω από καλή δείχνοντας να έχει ωριμάσει με το πέρασμα του χρόνου, με τον ήχο τους να έχει γίνει πιο progressive. Το δεύτερο DVD περιλαμβάνει πολλά extras με backstage πλάνα από τις περιοδείες που έχουν κάνει σε Ευρώπη και Αμερική, συνεντεύξεις με μέλη του συγκροτήματος και έξι promo video clip που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα. Προσωπικά μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2005.
Κυριακή 10 Μαΐου 2009
ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΥΧΕΡΟΙ...
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΕΑΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΜΜΕ, ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟ ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΩΡΑ ,ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΥΧΕΡΟΙ.
Γενέθλια
Jim Sheppard (NEVERMORE) - 8/5
Marc Bolan (R.I.P.) - 8/5/1947
Alex Van Halen (VAN HALEN) - 8/5/1955
Eric Brittingham (CINDERELLA) - 8/5/1961
Marc Bolan (R.I.P.) - 8/5/1947
Alex Van Halen (VAN HALEN) - 8/5/1955
Eric Brittingham (CINDERELLA) - 8/5/1961
Έφυγε ο Ευγένιος Σπαθάρης
«Έφυγε» αργά το βράδυ του Σαββάτου σε ηλικία 85 ετών ο Ευγένιος Σπαθάρης. Ο σπουδαίος δημιουργός του Θεάτρου Σκιών είχε υποστεί βαρύτατες εγκεφαλικές κακώσεις σε ατύχημα που είχε στο Ινστιτούτο Γκαίτε σε προς τιμήν του εκδήλωση και νοσηλευόταν κλινικά νεκρός επί τέσσερις ημέρες στο ΚΑΤ.Ο Ευγένιος Σπαθάρης γεννήθηκε στην Κηφισιά τον Ιανουάριο του 1924. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και ιδιαίτερα με τους ήρωες του Θεάτρου Σκιών, από τους πρωτοπόρους του οποίου ήταν ο πατέρας του. Στη διάρκεια της κατοχής ξεκίνησε να δίνει ο ίδιος παραστάσεις σε θέατρα της Αθήνας, σε Πρεσβείες, στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη κ.α.
Από τότε έχει δώσει πληθώρα παραστάσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και σε χώρες του εξωτερικού, συμμετέχοντας σε διεθνή φεστιβάλ και συνέδρια για το Θέατρο Σκιών.
Παρουσίασε πολλά έργα με ήρωα τον Καραγκιόζη, τόσο ως άψυχο υλικό (φιγούρες ηρώων), όσο και σε παραστάσεις με ηθοποιούς, στο Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος, στο «Ελληνικό Χορόδραμα», στο Θέατρο Χατζώκου, στο Θέατρο Συντεχνίας κ.α. Χαρακτηριστικά έργα του ήταν «Το ταξίδι», «Το καταραμένο φίδι», «Ο δικτάτωρας», «Ο Αλέκος με τα κυδώνια»...
Κυκλοφόρησε περίπου 15 έργα σε δίσκους και το 1980 ο Καραγκιόζης του βρήκε τηλεοπτική στέγη στην κρατική τηλεόραση.
Ως ζωγράφος έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις ατομικές και ομαδικές σε Αθήνα, Ζυρίχη, Παρίσι και Νέα Υόρκη.
Ήταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, του Ινστιτούτου Παγκοσμίου Θεάτρου της UNESCO, ενώ είχε τιμηθεί - μεταξύ άλλων - με το Βραβείο Ρώμης (1962), το Α' Μετάλλιο του Πρίγκιπα του Μοντ, με το Α' Βραβείο Πολωνίας (1978), το Α' Μετάλλιο Τοσκανίνι (Ιταλία, 1978).
Το 1991 ιδρύθηκε το Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών Δήμου Αμαρουσίου, το οποίο λειτουργεί συστηματικά από το 1996. Το 2007 είχε τιμηθεί από το Υπουγείο Πολιτισμού για τη σπουδαία προσφορά του και του αναγνωρίστηκε ο τίτλος του μεγάλου δασκάλου του Θεάτρου Σκιών.
Παρασκευή 8 Μαΐου 2009
Πανιώνιος Κόσμος φ. 19
Στον ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΚΟΣΜΟ (φ. 19) που κυκλοφορεί το Σάββατο διαβάστε: Ρεπορτάζ για τους Μανιάτη, Ρεκόμπα, Εστογιανόφ και Μάκο. Συνεντεύξεις: του προέδρου της Μπόκα Τζούνιορς Α. Αμεάλ, Ακη Μάντζιου, Σπύρου Βρονταρά (γκολκίπερ του Πανθρακικού για Εμίλιο Φερέρα), Κώστα Αναστασίου. Αφιέρωμα στα Panthers Girls. Ρεπορτάζ για τις επόμενες κινήσεις του Ηλία Λιανού στην ομάδα μπάσκετ, την αγωνιστική δραστηριότητα των ομάδων Πόλο (ανδρών, γυναικών) και βόλεϊ γυναικών. Και όπως κάθε Σάββατο "Κυανέρυθρος Πλανήτης" και αρθρογραφία από τους: Λ.Μ. Πατσουράκο, Γ. Αρκουλή, Κ.Αλεξόπουλο, Μιχ. Λαδόπουλο, Majorball, Μ. Διόγο.
Πέμπτη 7 Μαΐου 2009
Συνέντευξη Βέγγου στην ΕΤ3
Συνέντευξη Βέγγου στην ΕΤ3
Για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια ο Θανάσης Βέγγος «σπάει τη σιωπή του» και θα εμφανιστεί την επόμενη Τρίτη 19 Μαΐου 2009, στις 23.30, στην εκπομπή της ΕΤ3 «Απόψε με τον Τέρενς Κουίκ». Είναι μια μεγάλη επιτυχία , για το δημοσιογράφο που κατάφερε να πείσει τον κορυφαίο έλληνα κωμικό ηθοποιό να βγει από τη «τηλεοπτική δημοσιογραφική απομόνωση», που είχε επιβάλλει στον εαυτό του, αρνούμενος να μιλήσει τετ α τετ μπροστά στις κάμερες. Πρωταγωνιστής μιας νέας επιμορφωτικής σειράς, που είναι αφιερωμένη στην ιστορία της Θεσσαλονίκης και θα προβάλλεται στο τρίτο κανάλι την επόμενη τηλεοπτική περίοδο.
Για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια ο Θανάσης Βέγγος «σπάει τη σιωπή του» και θα εμφανιστεί την επόμενη Τρίτη 19 Μαΐου 2009, στις 23.30, στην εκπομπή της ΕΤ3 «Απόψε με τον Τέρενς Κουίκ». Είναι μια μεγάλη επιτυχία , για το δημοσιογράφο που κατάφερε να πείσει τον κορυφαίο έλληνα κωμικό ηθοποιό να βγει από τη «τηλεοπτική δημοσιογραφική απομόνωση», που είχε επιβάλλει στον εαυτό του, αρνούμενος να μιλήσει τετ α τετ μπροστά στις κάμερες. Πρωταγωνιστής μιας νέας επιμορφωτικής σειράς, που είναι αφιερωμένη στην ιστορία της Θεσσαλονίκης και θα προβάλλεται στο τρίτο κανάλι την επόμενη τηλεοπτική περίοδο.
Εργασιακές μπόρες...
Ανοιξιάτικες «μπόρες» στα κανάλια στα οποία, όπως όλα δείχνουν, έχουν αρχίσει πάλι τα… όργανα λόγω της οικονομικής κρίσης, με πρώτο «θύμα» την ενημέρωση. Ηδη ξεκίνησαν οι περικοπές σε πρόγραμμα αλλά και σε προσωπικό, με πρώτο και καλύτερο τον Alpha, ενώ το «ζωνάρι» αρχίζουν να σφίγγουν ως προς τις παραγωγές τους -τουλάχιστον σε πρώτη φάση- τόσο ο ΑΝΤ-1 όσο και το ALTER, το STAR και το ΜΕGΑ. Δυστυχώς θα ακολουθήσουν περικοπές και σε υπαλλήλους. Για την επαρχία, δεν το συζητάμε δεν θα μείνει τίποτα όρθιο...
Δεν πρέπει να χαθεί καμιά θέση εργασίας.
Δεν περισσεύει κανένας εργαζόμενος.
Δεν πρέπει να χαθεί καμιά θέση εργασίας.
Δεν περισσεύει κανένας εργαζόμενος.
Τετάρτη 6 Μαΐου 2009
Τρίτη 5 Μαΐου 2009
Γενέθλια
Bill Ward (BLACK SABBATH) - 4/5/1948
Steve Stevens - 5/5/1959
James LaBrie (DREAM THEATER) - 5/5/1963
Devin Townsend (STRAPPING YOUNG LAD) - 5/5/1972
Steve Stevens - 5/5/1959
James LaBrie (DREAM THEATER) - 5/5/1963
Devin Townsend (STRAPPING YOUNG LAD) - 5/5/1972
Κυριακή 3 Μαΐου 2009
Σάββατο 2 Μαΐου 2009
Metal City on air...
Metal City Radio Show Live every Saturday from 12:00 to 14:00 Greek Local Time (UTC/GMT +2 hours)
http://listen.musicheaven.gr
http://metalcity.listen2myradio.com
ΥΓ Κλείσαμε τα 19 χρόνια "on air" και συνεχίζουμε....
Παρασκευή 1 Μαΐου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
