Μία μεγάλη συγκίνηση-έκπληξη περίμενε τον πολυαγαπημένο μας ηθοποιό Θανάση Βέγγο όταν ενημερώθηκε ότι γυρίζεται σε άλλη version "Ο Ηλίας του 16ου". Μόλις έμαθε ότι τον πρωταγωνιστικό ρόλο θα τον έχει ο Πέτρος Φιλιππίδης,επικοινώνησε μαζί του και του είπε αφού είναι αυτός είναι σίγουρος ότι θα σαρώσει η ταινία, αλλά και ζήτησε να παρεβρεθεί στα γυρίσματα της νέας ελληνικής κινηματογραφικής ταινίας.
Το πενταμελές συγκρότημα των BANG TANGO δημιουργήθηκε το 1987 στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ από τα « υπόλοιπα » διαφόρων τοπικών ροκ συγκροτημάτων. Η σύνθεση της μπάντας ήταν Joe LeSte ( φωνητικά ), Mark Knight ( κιθάρα ), Kyle Stevens ( κιθάρα ), Kyle Kyle ( μπάσο ) και Tigg Ketler ( τύμπανα ) και αμέσως υπέγραψαν συμβόλαιο με την MCA records. Το αποτέλεσμα της συνεργασίας έφερε ένα μίνι lp το οποίο εν μέρει χρηματοδοτήθηκε από την δισκογραφική εταιρία. Αρχικά υιοθέτησαν μια sleazy εικόνα, ενσωματώνοντας επιρροές από Aerosmith και The Cult. Αυτό φανερώθηκε περισσότερο στο « Psycho Cafe » 1989, ενός « φρέσκου » δίσκου αλλά ελαφρώς offbeat ρυθμού, ένας hard rock δίσκου του οποίου ξεχωρίζουν τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Joe LeSte. Το « Dancin’ on Coals » κυκλοφόρησε το 1991, η μπάντα έδειξε ότι είχε ωρίμαση εντυπωσιακά σε αυτά τα 2 χρόνια. Ξεχωρίζουν μέσα από τον δίσκο τα « Midnight Struck », « Dressed Up Vamp », « Dancin’ On Coals », και « Emotion In Gear ». Παραγωγός του άλμπουμ ήταν ο John Jansen. Με αυτό το άλμπουμ οι BANG TANGO έκαναν ένα ακόμη βήμα ανόδου τόσο μουσικά όσο και επί σκηνής. Η αναγνώριση κατά πρώτο λόγο αλλά και η διεθνής επιτυχία παρακίνησε την μπάντα να κάνει άλλο ένα βήμα αφήνοντας την MCA records για την MFN η οποία αναζωογόνησε την σταδιοδρομία τους. Το αποχαιρετιστήριο άλμπουμ με την MCA RECORDS ήταν το « Ain’t No Jive… Live! » 1992, ενώ με την MFN κυκλοφόρησαν τα « New Generation » 1994 και « Love After Death » 1995. Ακολούθησε ένα ακόμη live άλμπουμ, αυτή τη φορά με τον απλό τίτλο « Live » και κυκλοφόρησε το 1998 από την Cleopatra, την επόμενη χρονιά, το 1999 δηλαδή, κυκλοφορούν το " Greatest Tricks " μια συλλογή με τα καλύτερα τους αλλά και κάποια νέα τραγούδια. 5 χρόνια μετά, το 2004 επιστρέφουν στη δισκογραφία με το " Ready To Go " από την Shrapnel, ενώ η τελευταία τους δισκογραφική δουλειά ήταν το " From the Hip " και κυκλοφόρησε το 2006 με την βοήθεια της Perris Records.
Πιθανώς αυτή είναι μια ακόμη μπάντα όπου πολλοί από μας να μην έχουμε ακούσει ποτέ. Πρόκειται για μια one-man μπάντα όπου ο Tony Mitchell τραγουδάει, παίζει σχεδόν όλες τις κιθάρες, έγραψε τους στίχους και την μουσική στο δίσκο. Tony Mitchell, ένας ταλαντούχος μουσικός. Η τετραμελής hard rock μπάντα ( ξεκίνησαν ως FANTASIA ) δημιουργήθηκε στο Blackpool της Μ. Βρετανίας το 1990, από τον Tony Mitchell και τον Martin Talbot ( μπάσο ) ενώ με την προσθήκη των Scott Elliott ( τύμπανα ), George Williams ( πλήκτρα ) και Darren Rice ( κιθάρα ) υπέγραψαν συμβόλαιο με την Atlantic Rec. την επόμενη χρονιά. Το άλμπουμ ξεκινάει με τα “ Whatever It Takes ” και “ Blind For Love ” όπου μας οδηγούν σε δρόμους που έχουν χαράξει μπάντες όπως οι CINDERELLA και BLACKEYED SUSAN με μια όμως sleazy αφή. Οι KISS OF THE GYPSY δεν παίζουν κάτι το ξεχωριστό, με καθαρό ήχο, γέρικες κιθάρες, δυνατά τύμπανα και μοναδικά φωνητικά μας προσφέρουν ένα δίσκο για αγορά με κλειστά τα μάτια. Η πρώτη μπαλάντα έχει τίτλο “ Take This Old Heart ” με την φωνή του Tony Mitchell να ξεχωρίζει για μια ακόμη φορά ( πολλοί το συγκρίνουν με το Heartbreak Station των CINDERELLA ). Το “ Infatuation ”, που κλείνει την πλευρά, ανεβάζει πάλι τις στροφές. Είναι ένα συναυλιακό τραγούδι. Αλλάζουμε πλευρά και… “ From The Dirt ” ένα από τα καλύτερα του δίσκου, ένας ύμνος του rock ‘n roll. Επόμενο τραγούδι “ Keep your Distance ” με « δροσερούς » στίχους αλλά χάνεται αφού ακολουθεί η 2η μπαλάντα του δίσκου “ No Prize For The Loser ”, προσέξτε τα 2α γυναικεία φωνητικά, ένα εκπληκτικό τραγούδι… Το “ Comin’ Back ” θυμίζει πάρα πολύ CINDERELLA ενώ το άλμπουμ κλείνει με το “ Promised Land ” μια μπαλάντα με σχεδόν ακουστικό ήχο, ένα « νόστιμο » τραγουδάκι με πολύ συναίσθημα, ένας μοναδικός τρόπος για να κλείσεις ένα δίσκο. Οι KISS OF THE GYPSY περιόδευσαν ως support στους WINGER, τους MAGNUM και τους GREAT WHITE, ήταν μια πολλά υποσχόμενη μπάντα που άξιζε το κάτι παραπάνω…
Τους πρωτογνωρίσαμε το 1987 στο Ontario των Η.Π.Α. ως SECRET AFFAIR. H μπάντα έπαιζε σε τοπικά μπαράκια ενώ είχε γράψει και κάποια demo, ένα λοιπόν από αυτά έφτασε στα χέρια του παραγωγού Tom Tremuth ο οποίος «περιόδευσε» αναχείρας με το tape των SECRET AFFAIR σε διάφορες δισκογραφικές εταιρίες. Στις αρχές του 1988 έγινε η πρώτη κρούση από την θυγατρική της RCA την Simmons records η οποία άνηκε στον μπασίστα-τραγουδιστή των KISS Gene Simmons. Όμως τα προβλήματα δεν άργησαν να έρθουν μιας και η εταιρία απαίτησε από τον τραγουδιστή του συγκροτήματος Michael Ross την απόλυση των 2/3 του υπόλοιπου γκρουπ και να αλλάξει το όνομα στην μπάντα. Αμέσως έγινε η πρόσληψη των Rob Laidlaw (ex- THE JITTERS) στο μπάσο και Randy Cooke (ex- FM) στα τύμπανα μόνο όμως για τις ανάγκες των ηχογραφήσεων ενώ το νέο όνομα του συγκροτήματος ήταν GYPSY ROSE. Τελικά το “Prey” κυκλοφόρησε το 1990 σε παραγωγή Tom Treumuth και Gary Furniss (ως βοηθός «εμφανίζεται» ο Gene Simmons) ενώ τις κιθάρες στον δίσκο έγραψαν οι Bryan Joyce και Craig Van Gaver. Κι όμως … ο δίσκος δεν έχει την ανάλογη ακουστική ποιότητα. Προσέξτε περισσότερο τα: “Poisoned By Love”, “Borderline” τη μπαλάντα “Blood ‘n’ Sweat” από την α’ πλευρά και τα: “Wild Reaction” και “Don’t turn your Back On Me Now” από την β’ πλευρά. Αμέσως μετά το τέλος των ηχογραφήσεων το δίδυμο Laidlaw-Cooke πήγε στους WINTER ROSE (αργότερα o Laidlaw πήγε στους aorάδες HONEYMOON SUITE) ενώ τις θέσεις τους στους GYPSY ROSE πήραν οι Michael Vaughn (μπάσο) και Steve Thomas (τύμπανα).
Το 1987, το μέλος των DURAN DURAN και των POWERSTATION, ο κιθαρίστας Andy Taylor εμφανίζεται από το πουθενά σαν σόλο καλλιτέχνης να κυκλοφορεί το ντεμπούτο δίσκο “Thunder” από την MCA Records. Στον δίσκο «παίζουν» ακόμη ο κιθαρίστας Steve Jones (SEX PISTOLS, CHEQUERED), ο ντράμμερ Mickey Curry (Bryan Adams band), ο πληκτράς Brett Tuggle (STEPPENWOLF, DETROIT, David Lee Roth), στο μπάσο ο Patrick O’ Hearn και στα κρουστά ο Paulinho da Costa. Η κυκλοφορία του “Thunder” τοποθέτησε τον Andy Taylor στο πάνθεον του μελωδικού ροκ κάτι που σίγουρα έρχεται σε αντίθεση με την πορεία του ως μέλος των DURAN DURAN. Να θυμίσουμε ότι πριν γίνει μέλος των DURAN DURAN έπαιζε στους FASTBREEDER μια heavy metal μπάντα στην οποία συμμετείχε και ο Rob Hunter αργότερα μέλος των RAVEN. Το LP ξεφεύγει από τα pop δεδομένα των DURAN DURAN με τα ψεύτικα τύμπανα και τα «τρελά» πλήκτρα και βαδίζει σε πιο heavy rock καταστάσεις με πολλές κιθαριστικές συγχορδίες ενώ την παραγωγή είχε αναλάβει το δίδυμο Taylor-Jones. Το hitάκι του δίσκου ήταν και παραμένει το “I Might Lie” με ένα πιασάρικο ρυθμό και ένα ρεφρέν που σε κολλάει στο τοίχο. Το 2ο πιο αγαπημένο τραγούδι του δίσκου είναι το “Don’t Let me Die Young” ενώ ξεχωρίζουν ακόμη η μπαλάντα “Life Goes on”, το “Night Train” που θυμίζει έντονα ULTRAVOX καθώς και τα “Tremblin’”, “Bringin’ me Down”. Η επιστροφή του Andy Taylor στην δισκογραφία γίνεται το 1990 με το “Dangerous” ένα LP γεμάτο διασκευές γνωστών συγκροτημάτων (BAD COMPANY, THIN LIZZY κ.α.), ενώ στα τέλη της δεκαετίας του ’90 τον βρίσκουμε να δουλεύει μαζί με τον Luke Morley κιθαρίστα των THUNDER για ένα EP που κυκλοφόρησε τελικά το 2000 με τίτλο “The Spanish Sessions”.
Όταν άκουσα ότι στο καινούργιο σχήμα των G3 θα συνυπάρξουν 3 από τους γνωστότερους κιθαρίστες της δεκαετίας του 80, υπήρξα λίγο επιφυλακτικός και δικαιώθηκα. Αν και οι G3 είναι δημιούργημα των Satriani και Vai, σ’ αυτό το σχήμα αυτός που κλέβει την παράσταση (αρνητικά) είναι ποιος άλλος αυτός ο Σουηδός, ο πως τον λένε….ααα Malmsteen. Σ’ αυτή την εμφάνιση δεν παίζει απλά με περισσότερη ενέργεια από τους άλλους, ξεπερνάει να όρια πράγμα που το αντιλαμβάνονται και οι άλλοι δύο και απλά χαμογελούν παίζοντας μαζί του. Οι επιλογές των κομματιών από τον Satriani & Vai δεν θα έλεγα πως είναι και οι καλύτερες δυνατές. Με μόνες εξαιρέσεις τα Satch Boogie και Juice. Ο ήχος του Satriani δεν είναι ο συνήθης «cool» ήχος της κιθάρας που έχουμε συνηθίσει. Ο Vai δεν θα μπορούσε να παίξει χωρίς το αγαπημένο του φίλο στο μπάσο Billy Sheehan. Για τον «ακατανόμαστο» δεν χωρά συζήτηση, το μόνο που μπόρεσα να κάνω ήταν να πατήσω το πλήκτρο skip μέχρι το τέλος του δικού του session. Στο τέλος της συναυλίας εμφανίζονται και οι τρεις μαζί μερικά κλασσικά ροκ κομμάτια, όπως τα Little Wing, Rocking In The Free World όπου ο Σουηδός δίνει ρέστα και το Voodoo Child που εμφανίζονται λίγο ασύνδετοι. Αγοράστε το μόνο αν έχετε βαρεθεί να βλέπετε κάθε μήνα το Ζήκο στο Alter κάθε μήνα (για τον Σουηδό αυτό).
Με αυτό το DVD διαπιστώνω ότι αρέσει στους Bon Jovi να παίζουν «ακουστικά». Οποιοσδήποτε έχει καταφέρει να τους δει ζωντανά (στο εξωτερικό ή σε video) τα τελευταία 10 χρόνια θα συμφωνήσει μαζί μου. Ίσως «ακουστικά» να μην είναι και η πιο σωστή λέξη που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς για να περιγράψει το πώς παίζουν σ’ αυτή τη συναυλία, ίσως πιο μπλουζ ή πιο jazz ή πιο slow θα ήτα κατάλληλες. Ξεκινάνε με το «Wanted Dead Or Alive» πιο γνωστό τους για σιγανό κομμάτι και συνεχίζουν με τα «Living On A Prayer» , «Bad Medicine», «It’s My life» όπου διακρίνουμε και μια ελαφριά συγκίνηση από τον John Bon Jovi, ακολουθούν τα “Keep The Faith», «Bed Of Roses», «I’ll Be There For You», «Always» και πολλά ακόμα. Η εμφάνισή τους αυτή είναι από την συναυλία τους στο Borgata Hotel & Casino Spa τον Νοέμβριο του 2003 στο Atlantic City, η οποία είχε μεταδοθεί ζωντανά μέσω του διαδικτύου. Στη έκδοση που έχουμε στα χέρια μας περιλαμβάνει δύο DVD, το ένα με τη συναυλία και μαζί με μερικά extras με τα περισσότερα να βρίσκονται στο δεύτερο δίσκο. Η εικόνα είναι αρκετά καλή και φωτεινή με υψηλό επίπεδο ευκρίνειας. Ο ήχος είναι εκπληκτικός τόσο σε format DTS όσο και σε Dolby Digital. Κυκλοφορεί και χωρίς το δεύτερο DVD σε χαμηλότερη τιμή.
Μετά από τον Αλβάρο Ρεκόμπα ο Πανιώνιος είναι έτοιμος να πραγματοποιήσει άλλη μία μεγάλη μεταγραφή. Oι κυανέρυθροι βρίσκονται κοντά σε συμφωνία με τον διεθνή Ουρουγουανό ακραίο επιθετικό, Φαμπιάν Εστογιάνοφ ο οποίος τα έχει βρει σε όλα με τους ανθρώπους της ομάδας για συμβόλαιο δύο χρόνων. Ο Ουρουγουανός ποδοσφαιριστής αναμένεται τις επόμενες ώρες να βρεθεί στην Ελλάδα ώστε να ολοκληρωθεί η μεταγραφή του. Ο 26χρονος Ουρουγουανός δεξιός χαφ αγωνίστηκε πέρυσι ως δανεικός στην πατρίδα του με την Πενιαρόλ, αλλά έμεινε ελεύθερος από τη Βαλένθια, στην οποία ανήκε από το 2005 (έχοντας υπογράψει πενταετές συμβόλαιο) έχει αγωνιστεί διαδοχικά δανεικός σε Κάντιθ, Λα Κορούνια, Βαγιαδολίδ και Πενιαρόλ. Είναι 31 φορές διεθνής με την εθνική Ουρουγουάης έχοντας πετύχει και πέντε γκολ, ενώ πέρυσι στο πρωτάθλημα της χώρας του είχε 6 γκολ σε 24 εμφανίσεις.
Η ΠΑΕ Πανιώνιος είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι ο ποδοσφαιριστής Αλβάρο Ρεκόμπα υπέγραψε κλειστό διετές συμβόλαιο συνεργασίας, το οποίο θα κατατεθεί την ερχόμενη Δευτέρα στην Superleague. Ο ποδοσφαιριστής αναμένεται στην Ελλάδα την Κυριακή το βράδυ.
Η Πανιώνιος ΓΣΣ ΠΑΕ επιβεβαιώνει ότι έχει έρθει σε κατ’ αρχήν συμφωνία (και μόνο), με τον ποδοσφαιριστή Αλβάρο Ρεκόμπα. Ευελπιστούμε να είμαστε σε θέση να ολοκληρώσουμε και να ανακοινώσουμε την μεταγραφή του στον Σύλλογό μας τις επόμενες ημέρες.
www.panionios.gr
Γαλλής: "Δώρο του κυρίου Τσακίρη"
Το SPORT 24 επικοινώνησε και με τον νέο πρόεδρο της ΠΑΕ Πανιώνιος, Φάνη Γαλλή ο οποίος έκανε λόγο για ένα δώρο του Κωνσταντίνου Τσακίρη στους "κυανέρυθρους", επιβεβαιώνοντας έτσι τη σχετική φημολογία για την μεταγραφή-"βόμβα" του Αλβάρο Ρεκόμπα στους Νεοσμυρνιώτες. "Είναι ένα δώρο του κύριου Τσακίρη", ανέφερε χαρακτηριστικά.
http://www.sport24.gr/html/ent/120/ent.251120.asp
Ο Ρεκόμπα στην "πλατεία" !!!
Αναζητώντας παρτενέρ του Λάμπρου Χούτου στην επίθεση, η διοίκηση του Πανιωνίου πραγματοποίησε μια σπουδαία μεταγραφή.Από τις μεγαλύτερες της σεζόν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο "Αιώνιος", έγραψε ιστορία, καθώς εξασφάλισε την υπογραφή του μουντιαλικού άσου Αλβάρο Ρεκόμπα, που διεκδικούσαν μεγάλοι σύλλογοι του εξωτερικού !! Ο ουρουγουανός άσος με τη μεγάλη καριέρα στην Ίντερ και στο Καμπιονάτο τα βρήκε σε όλα με τους «κυανέρυθρους» για διετές συμβόλαιο συνεργασίας. Στο πρωτάθλημα θα αγωνίζεται με την κυανέρυθρη φανέλα, προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού στην "πλατεία"...
Παίκτης του Πανιωνίου για τα επόμενα τρία χρόνια είναι ο Άντερσον Απαρεσίδο Γκονσάγκα. Ο Βραζιλιάνος επιθετικός δήλωσε στο www.panionios.gr:
Είναι ένα μεγάλο βήμα για την καριέρα μου. Ο Πανιώνιος είναι ένας μεγάλος σύλλογος και θα προσπαθήσω να τον βοηθήσω. Η δουλειά μου είναι να βάζω γκολ, η τεχνική και έκρηξη στο τρέξιμο είναι τα όπλα μου. Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους του Πανιωνίου που με εμπιστεύτηκαν.
Ένα από τα πολλά συγκροτήματα που δημιουργήθηκαν στις αρχές τις δεκαετιίας του ’80 στο L.A. των Η.Π.Α. ήταν και οι DOKKEN. Όλα ξεκίνησαν από τον τραγουδιστή Don Dokken (γεν. 29/6/53) ο οποίος έκανε το πρώτο του “μπάσιμο” στην μεταλλική μουσική σκηνή όταν, το 1982, ο παραγωγός Dieter Dierks του ζήτησε να γράψει τις δεύτερες φωνές στο “Blackout” των SCORPIONS. Παράλληλα ο Dierks επέτρεψε στον Don Dokken να χρησιμοποίει στον υπόλοιπο «νεκρό» χρόνο, των ηχογραφήσεων, το στούντιο για να γράψει κάποιο demo. Από αυτές τις πρόχειρες ηχογραφήσεις κέρδισε την εμπιστοσύνη (με την βοήθεια του μάνατζερ των ACCEPT Gaby Hanke) της Carrere Records εξασφαλίζοντας ένα δισκογραφικό συμβόλαιο συνεργασίας. Αμέσως «στρατολόγησε» για τους DOKKEN τον κιθαρίστα George Lynch, τον ντράμμερ Mick Brown και τον μπασίστα Juan Croucier (αργότερα πήγε στους RATT και αντικαταστάθηκε από τον Jeff Pilson). Ήταν ξεκάθαρο από την αρχή, ότι έχουμε να κάνουμε με μουσικούς που ήξεραν τι ζητούσαν αλλά και τι ήθελαν στην μουσική σκηνή. Συνδυάζοντας τις εκρηκτικές κιθάρες του George Lynch με τα συναισθηματικά μελωδικά φωνητικά του Don Dokken, οι DOKKEN όχι απλά «έπαιζαν» αλλά παρέδιδαν και μαθήματα δημιουργίας… Η επόμενη κίνηση δεν ήρθε από τους ίδιους αλλά από την Elektra Records η οποία πήρε τα δικαιώματα τους και αφού πρώτα ξαναηχογράφησε το “Breaking The Chains” το επανακυκλοφόρησε (είχε ήδη κυκλοφορήσει το 1982 από την Carrere Records). Η Elektra Records με μια μοναδική κίνηση στρατηγικής επέτρεψε στους DOKKEN να ηχογραφήσουν για την συνέχεια με 4 διαφορετικούς παραγωγούς (τους Michael Wagener, Geoff Workman, Tom Werman και Roy Thomas Baker) αυξάνοντας κατά πολύ το budget μιας και οι ίδιοι πίστευαν πολύ σε αυτούς. Το πείραμα πέτυχε, οι DOKKEN κυκλοφόρησαν 3 υπέροχους studio δίσκους, τα: “Tooth And Nail” 1984, “Underlock And Key” 1985 και “Back For The Attack” 1987 (ο δίσκος έφτασε μέχρι το Νο13 στην Αμερική). Το 1988 ο George Lynch αποχωρεί λόγω μουσικών διαφορών από το συγκρότημα, ο επίλογος της συμμαχίας Lynch/Dokken ήταν ένα διπλά ηχογραφημένο άλμπουμ με τίτλο “Beast From The East”. Η επόμενη κίνηση γίνεται με τον George Lynch να δημιουργεί τους LYNCH MOB, ενώ ο Don Dokken κυκλοφορεί με την Geffen Records το προσωπικό του δίσκο “Up From The Ashes” το 1990 και ο Jeff Pilson συμμετέχει στους WAR AND PEACE. Παρά τις όποιες διαφορές και διαφωνίες και μετά από την απαίτηση των οπαδών τους, οι οποίοι ζητούν την επανένωση των DOKKEN, το reunion δεν αργεί και το Μάη του 1994 παίρνει σάρκα και οστά. Με την original σύνθεση να κυκλοφορεί το ακουστικό live “One Live Night” ηχογραφημένο το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς. Ακολούθησαν οι κυκλοφορίες 2 ακόμα στούντιο δίσκων, τα: “Dysfunctional” 1995 και “Shadowlife” 1997. Ο Lynch φεύγει από το συγκρότημα για 2η φορά το Νοέμβριο του 1997 και αντικαταστάθηκε από τον Reb Beach (ex-WINGER) με τον οποίο το 1999 κυκλοφορούν το “Erase The Slate”, o Beach δεν έμεινε για πολύ στο συγκρότημα και την θέση του τσίμπησε ο John Norum (EUROPE) με την βοήθεια του αλλά και με νέο μπασίστα τον Barry Sparks κυκλοφορούν το “Long Way Home” το 2002. Την μεθεπόμενη χρονιά, το 2004 δηλαδή και πιο συγκεκριμένα στις 13 του Ιούλη, κυκλοφόρησαν το “Hell to Pay” με νέο κιθαρίστα στην σύνθεση τους και στην θέση του John Norum, που πήγε στους επίσης επανασυνδεδεμένους EUROPE, τον Jon Levin (ex-WARLOCK). Φέτος, 4 χρόνια μετά κυκλοφόρησαν ένα νέο δίσκο και η αλήθεια είναι ότι είχα την περιέργεια να ακούσω την νέα τους δουλειά. Τίτλος;;; “Lightning Strikes Again” Είναι μια πάρα πολύ καλή παραγωγή με τον Levin να κλέβει για άλλη μια φορά την παράσταση. Ευτυχώς επέστρεψε η έμπνευση στο συγκρότημα μιας και έλειπε από τα προηγούμενα album, με τραγούδια όπως τα: “Standing on the Outside”, “Heart to Stone”, “I Remember”, “Oasis”, “Point of No Return, “This Fire” και “Judgment Day” να ξεχωρίζουν, ενώ στην limited edition έκδοση έχουμε ένα bonus track (“Sunset Superstar”) το οποίο είναι ένα απλά καλό τραγούδι.
ΥΓ Από τα πρώτα αφιερώματα που κάναμε στο τηλεοπτικό METAL CITY, πριν από δέκα και βάλε (βάλε, βάλε…) χρόνια, ήταν στους DOKKEN.
