Πρόκειται για ένα από τους πιο « μπερδεμένους » δίσκους του μελωδικού ροκ, ο λόγος είναι πολύ απλός…
Πολλοί τους μπερδεύουν με τους WHITE SISTER (hard rock μπάντα '80) μη γνωρίζοντας ότι πρόκειται για την συνέχεια τους.
Οι WHITE SISTER δημιουργήθηκαν γύρω στο 1980 στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ.
Ξεκίνησαν σαν τρίο με τους Dennis Churchill – Dries (φωνή/μπάσο), Rick Chadock (κιθάρα/φωνητικά) και Richard Wright (τύμπανα) και χάρις σ’ ένα τραγούδι, το “ Don’t Say You’re Mine ” κατάφεραν και υπέγραψαν συμβόλαιο με την EMI.
Με παραγωγό τον Greg Giuffria και στην μίξη τον Michael Wagener κυκλοφόρησαν το 1ο τους ομώνυμο lp το 1984, ενώ ακολούθησε ο 2ος δίσκος τους “ Fashion By Passion ”
το 1986.
Κατόπιν άλλαξαν τ’ όνομά τους, την εικόνα τους (ντυμένοι περισσότερο σαν MOTLEY CRUE) και την μουσική τους.
Έτσι γεννήθηκαν οι TATTOO RODEO και με την Atlantic Rec. κυκλοφόρησαν το 1ο τους lp με τίτλο “Rode Hard / Put Away Wet" το 1991 ενώ η σύνθεση της μπάντας αυξήθηκε μ’ ένα ακόμη μέλος τον Michael Lord (πλήκτρα/φωνητικά).
Μουσικά το lp κινείται στο μελωδικό hard rock ήχο με bluesy στοιχεία.
Ξεκινάμε με το “Strung Out” το rockάκι που ανοίγει το δίσκο, με την ακουστική εισαγωγή και με τα ξεχωριστά φωνητικά του Dennis Churchill – Dries (τα φωνητικά και οι τεράστιες μελωδίες χαρακτηρίζουν όλο το δίσκο).
Ακολουθεί το “Sweet Little Sister” ένα ακόμη ιδιαίτερο τραγούδι το οποίο σε οδηγεί στο “Been Your Fool” ένα από τα highlight του δίσκου, μια θαυμάσια μπαλάντα παιγμένη με μια «νότια» αίσθηση.
Ακολουθεί το “Everybody Wants What She’s Got” ένα τραγούδι με ηλίθιους στίχους που απλά γεμίζει τον δίσκο και τίποτα παραπάνω.
“Ain’t No Reason Why” με μια ακόμη ακουστική εισαγωγή, ένα mid - tempo rockάκι με πιασάρικο ρεφραίν.
Χαμηλώνουν οι τόνοι γιατί ακολουθεί η δεύτερη μπαλάντα του δίσκου “Let Me Be The One” οι TATTOO RODEO δείχνουν τον τρόπο για το πώς συνθέτεις μια μπαλάντα.
Η πλευρά κλείνει με το “Blonde Ambition” ένα καλοδουλεμένο τραγούδι με δυνατά riff όμως με ψιλοχάλια στίχους.
Να τονίσουμε την πολύ καλή δουλειά στην παραγωγή του Ron Bloom και του Paul Sabu (ο Ron Bloom κάνει και κάποια φωνητικά ενώ ο Paul Sabu και παίζει πιάνο).
Η β’ πλευρά ανοίγει με τα “Love Shuffle” και “Shotgun Johnny” ενώ ακολουθεί μια δυνατή μπαλάντα το “Tell Me Why” (3 μπαλάντες μέχρι τώρα και όλες σου τσακίζουν την καρδιά).
Συνεχίζουμε με το “One Way Love” και την 4η μπαλάντα του δίσκου “Down” (και μεις αγαπήσαμε αλλά δεν κάναμε έτσι… κάναμε χειρότερα) ενώ ο δίσκος κλείνει με το “Hard Like A Rock”.
Σε γενικές γραμμές πρόκειται για ένα δίσκο κλασικού μελωδικού ροκ.
