Τι είναι η ΕΡΤ τελικά; Ας καταλήξουμε αν την αγαπάμε ή τη
μισούμε.
- Είναι τα δελτία ειδήσεων που τόσα χρόνια μας φλόμωναν
με κυβερνητικές ανακοινώσεις, δηλώσεις της αντιπολίτευσης και απαντήσεις του
κυβερνητικού εκπροσώπου; Είναι τα δελτία που τόσα χρόνια (ανεξαρτήτως
κυβέρνησης) κατηγορούσαν όλοι ως προπαγανδιστικά;
- Είναι τα talk shows στα οποία εναλλάσονταν δεξιοί και
αριστεροί παρουσιαστές; Επί ΠΑΣΟΚ Κούλογλου, Μαχαίρας, Παπαναγιώτου,
Σπηλιώπουλος, και επί ΝΔ Κοττάκης,
Πολίτης, Παναγιωταρέα και Κουβαράς;
- Είναι οι αθλητικές μεταδόσεις με το Θεοφιλόπουλο, τον
Βερνίκο, τον Χατζηγεωργίου και το λοιπό dream team;
- Eίναι το μαύρο μιας ώρας στους Ολυμπιακούς Αγώνες για
το οποίο δεν παραιτήθηκε ούτε ένας;
- Είναι οι απευθείας αναθέσεις εκπομπών σε ημέτερους και
οι υπερωρίες εκατοντάδων ωρών;
- Είναι οι 1200 μονιμοποιηθέντες επί Παυλόπουλου, που
στην πλειοψηφία τους ήταν χωρίς πτυχίο και ανειδίκευτοι με αποτέλεσμα η ΕΡΤ να
φορτωθεί πλεονάζον και άχρηστο προσωπικό;
- Είναι τα επιπλέον τρία ψηφιακά κανάλια που στήθηκαν επί
Παναγόπουλου, χωρίς business plan και έκλεισαν μετά από λίγα χρόνια;
- Είναι ο Τηλεοπτικός Σταθμός Πάτρας και Ηρακλείου με
τους δεκάδες εργαζόμενους που δεν παράγουν απολύτως τίποτα;
- Είναι οι 3 ανταποκριτές στην Αυστραλία, οι 2 στις ΗΠΑ,
ο 1 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου (που δεν κάλυψε ούτε την πτώση Μουμπάρακ), ο
αθλητικός ανταποκριτής που εστάλη στο Λονδίνο ή κόρη ανταποκριτή που εστάλη στο
Μονπελιέ επειδή έτσι τη βόλευε;
- Είναι τα ρουσφέτια του Κεδίκογλου, όπως η κ.
Σαλαγκούδη, ο κ. Καμπανέλης και η κ.Ρέτσα για τα οποία δεν έκλεισαν ούτε μια
μέρα την ΕΡΤ οι συνδικαλιστές; Είναι οι δεκάδες σύμβουλοι της εποχής
Παναγόπουλου με τους μισθούς των 120 χιλιάδων ευρώ; Είναι οι διευθυντές
ειδήσεων που μετά πήγαν διευθυντές σε εφημερίδες που στηλιτεύουν την ΕΡΤ και
έπαιρναν 200 χιλιάδες ευρώ; Είναι οι νυν διαμαρτυρόμενοι παρουσιαστές και
αρχισυντάκτες που στην εποχή του πάρτι έπαιρναν μπόνους 70 και 80 χιλιάδες
ευρώ;
- Είναι οι εκπομπές του στρατού και της Βουλής;
Όχι θα πείτε οι περισσότεροι. Άρα τι είναι η ΕΡΤ;
- Είναι ο Εξάντας (εξωτερική παραγωγή ιδιώτη), το
Παρασκήνιο (εξωτερική παραγωγή ιδιώτη),
το Μονόγραμμα (εξωτερική παραγωγή
ιδιώτη), τα Βιβλία στο Κουτί (εξωτερική
παραγωγή ιδιώτη), οι Κεραίες της εποχής μας
(εξωτερική παραγωγή ιδιώτη), το Balkan express (εξωτερική παραγωγή ιδιώτη), το Στην υγειά
μας (εξωτερική παραγωγή ιδιώτη), το Σαν
Σήμερα (εσωτερική παραγωγή), τα Άκρα (εσωτερική παραγωγή), τα Αληθινά Σενάρια
(εσωτερική παραγωγή), το Ουράνιο τόξο (εσωτερική παραγωγή).
- Είναι το 3ο πρόγραμμα, ο 958fm και το Kosmos fm.
- Είναι το ERT Archives και ας έχει κλειστό χωρίς δωρεάν
διανομή το αρχείο της ΕΡΤ.
- Είναι τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα όπως τα παγκόσμια
πρωταθλήματα στίβου, το καλλιτεχνικό πατινάζ, τα μουντιάλ και οι Ολυμπιακοί
Αγώνες.
Ας είμαστε ρεαλιστές.
- ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ πρέπει να υπάρχει. Πρέπει να έχει 5
κανάλια (ΕΤ1, ΝΕΤ, ΕΤ3, ΕΡΤ HD, ERT SAT); ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ.
- ΔΗΜΟΣΙΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ πρέπει να υπάρχει. Πρέπει να έχει 5
εθνικά και 19 περιφερειακά και 2 προγράμματα βραχέων; ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ
- Χρειάζονται 2656 μόνιμοι εργαζόμενοι; Και αν ναι γιατί
πρέπει να προσλαμβάνονται συνεχώς και συμβασιούχοι (συνήθως κακοπληρωμένοι και
χωρίς εργασιακά δικαιώματα);
Η κυβέρνηση Σαμαρά φέρθηκε αυταρχικά και πήρε ένα
τεράστιο ρίσκο. Έκλεισε την ΕΡΤ χωρίς να έχει ετοιμάσει απόλυτα την
επόμενη μέρα, χωρίς να έχει αξιολογήσει τους εργαζόμενους, βάζοντας τους όλους
στο ίδιο τσουβάλι, ικανούς και μη, αργόσχολους και εργαζόμενους σκληρά.
Πρέπει άμεσα να γίνει ο διαγωνισμός για την πρόσληψη του
προσωπικού. Πρέπει να υπάρξει πρόνοια για τους “καλούς” και απόλυτη διαφάνεια
για τους νέους. Αλλά σίγουρα η ΕΡΤ δεν πρέπει να γυρίσει πίσω. Δεν πρέπει να
παραμείνει το άντρο της ΠΟΣΠΕΡΤ που ανεβοκατέβαζε διακόπτες, συνδιοικούσε και
αρνούνταν κάθε αλλαγή και εξέλιξη. Πρέπει να γίνει ένας οργανισμός με μέγεθος
ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ και των ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ, με το βλέμμα στο μέλλον και χωρίς
τις παθογένειες του παρελθόντος.
Πως μπορούμε να το καταφέρουμε;
Στηρίζοντας το θεσμό της δημόσιας τηλεόρασης, αλλά όχι
όσους δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα.